Portret hrabiego F. F. Sumarokova-Elstona, późniejszego księcia Jusupowa, z psem – Valentinem Serovem

Portret hrabiego F. F. Sumarokova Elstona, późniejszego księcia Jusupowa, z psem   Valentinem Serovem

Wśród ambitnych i kapryśnych klientów Serowa rzadkim wyjątkiem była rodzina Jusupow. W listach Serow niezmiennie zauważa wrażliwość, dzięki uprzejmości książąt i księżniczek. W latach 1900-1903 Serow pisał swoje portrety, które były natychmiast doceniane przez współczesnych.

Wśród tych portretów wielu uważało najlepszy portret najmłodszego członka rodziny – hrabiego Feliksa Sumarokowa-Elstona, który odziedziczył tytuł księcia Jusupowa po śmierci starszego brata i śmierci ojca w pojedynku.

Serow nalegał, by młody mężczyzna pozował ze swoim ulubionym buldogiem, którego artysta nazwał “swoim najlepszym modelem”. Z pewnością artysta zaintrygował zestawienie chłodno pięknej, jakby pozbawionej możliwości “wyrażania” twarzy Jusupowa i strasznej, ale niezwykle ekspresyjnej twarzy buldoga, która została napisana tak, jakby był głównym bohaterem portretu, podczas gdy sam książę był tylko pięknym tłem.

Portret przedstawia “skorupę”, wygląd, który nie dopuszcza do życia wewnętrznego: Serow widział i zeznał, że Jusupow “nosi” swój wygląd jako wiecznie zamarzniętą maskę w masce, maskę ukrywającą coś, co jeden z dziennikarzy widział jako pasję do “obrazów Wice i śmierć. ” Cecha charakterystyczna modelu w portrecie Jusupowa, a dokładniej podstawowy brak tej cechy, rzadki w Serowie, przybliża ten portret do dzieła innego słynnego malarza portretowego, Konstantina Somowa, którego sława w XX wieku niemal przewyższała sławę Serowa.