Portret doży Leonardo Loredana został oficjalnie zlecony przez Belliniego jako artysta Republiki Weneckiej. W tej pracy Doża są przedstawiane niemal frontalnie – wbrew istniejącej tradycji przedstawiania twarzy przedstawianych z profilu, w tym na medalach i monetach. Wyraźne światłocienie doskonale rysuje wysokie kości policzkowe, nos i uparty podbródek osoby starszej, inteligentnej i silnej woli.
Na jasnoniebiesko-zielonym tle kontrastuje biały brokat ze złotem i srebrem. Włożyła doża w święto Prezentacji – dzień, w którym zaręczył się z morzem, przejmując władzę nad Wenecją przez rok. Praca na oleju pomogła artystce wypełnić przestrzeń obrazu powietrzem i tym samym sprawić, że obraz portretu zaskakująco żyje.
Leonardo Loredan urodził się w 1436 r., Aw 1501 r. Został wenecką dożą i sprawował tę funkcję przez dwadzieścia lat, aż do śmierci.
Niektórzy krytycy sztuki uważają, że ten portret został namalowany zaraz po wyborach Loredena jako doge, jednak istnieją dokumenty świadczące o tym, że Bellini wykonał jakąś pracę na zamówienie prywatne Loredana w 1504 roku. Dlatego też w zwyczaju datuje się portret dokładnie 1504 lata. Jest to najbardziej znany portret Belliniego i, oczywiście, jeden z jego najlepszych dzieł.
Ubranie i pewna postawa Loredana podkreślają, że stoimy przed głową jednego z najbardziej wpływowych państw europejskich tego czasu.
Czasami portret ten nazywany jest nadmiernie uogólnionym, ale obraz Doża nie jest pozbawiony indywidualności. Bellini był niemal rówieśnikiem doży. Prawdopodobnie byli przyjaciółmi lub przynajmniej sympatyzowali ze sobą.
Przecież nie tylko należały do tego samego pokolenia, ale były również w tym samym stopniu hierarchii społecznej. Portret Loredana, różniący się przemyślaną kompozycją i głębią przenikania artysty do świata duchowego jego bohatera, dowodzi doskonałego opanowania technik obrazowania olejnego przez Belliniego.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)