Wiosną 1512 r. Cesarz Świętego Cesarstwa Rzymskiego, Maksymilian I, odwiedził Habsburgów w Norymberdze, gdzie spotkał Albrechta Durera.
Durer wraz ze studentami swojego warsztatu wziął udział w pracach nad rozkazem cesarza, Łuk Triumfalny, monumentalny drzeworyt składający się z odbitek z 192 desek. Wspaniała kompozycja, wymyślona i wykonana na cześć Maksymiliana, miała ozdobić ścianę.
Maksymilian I został głównym mecenasem artysty i mianował go emeryturą w wysokości 100 guldenów rocznie. Jednak trudności finansowe cesarza nie pozwalały mu na czas zapłacić Durerowi.
W 1518 r. Odbyło się posiedzenie Sejmu w Augsburgu. Maksymilian nazywał Durera Augsburgiem, by artysta namalował jego portret. Durer spotkał cesarza na zamku i wykonał szkic ołówkiem.
12 stycznia 1519 r. Cesarz umarł, a Durer wykorzystał swój rysunek jako podstawę drzeworytów i dwóch pięknych portretów: jednego w temperie, a drugiego w oleju.
Jest to uroczysty portret, na którym cesarz przedstawiony jest w trzech czwartych na zielonym tle. Zgodnie z flamandzką tradycją malarstwa jego ręce leżą na niewidzialnym attyku, który pokrywa się z dolną granicą obrazu. W lewej ręce Maksymilian I trzyma duży granat – symbol Świętego Cesarstwa Rzymskiego.
Na szczycie zdjęcia widnieje herb Habsburgów z dwugłowym orłem i długim napisem w wielkich złotych literach opisujących czyny cesarza.
Osoba arystokratyczna przyciągnęła uwagę, cesarz był wielkim znawcą i znawcą sztuki, znał flamandzki, francuski i angielski, aw młodości miał taką fizyczną siłę, że były o niej legendy. Był bardzo dobrym zawodnikiem turniejowym. Rządy Maksymiliana miały wielkie znaczenie dla rozwoju państwa austriackiego, zapoczątkował szeroki program przekształcenia systemu rządowego kraju.
Eleganckie ubrania z szerokim futrzanym kołnierzem i ciemnym kapeluszem z szerokim rondem zostały napisane przez artystę z niesamowitą umiejętnością. Zwróć uwagę na twarz – ile w niej godności i odpowiedzialności.