Ten portret przyszedł do Muzeum Rosyjskiego z dawnego Muzeum Strażników Życia w Fińskim Pułku, który był kiedyś ofiarowany przez jednego z oficerów. Nazwa obrazu, jak widać, została już zapomniana. W ekspozycji Muzeum Rosyjskiego jest wymieniony jako portret nieznanego architekta, a przypisanie dwóch innych portretów, wykonanych w ostatnim czasie, pozwala teraz nazwać jego imię.
Nieznany architekt – Karl-Augustus Andreevich Beyne.
W 1829 r. Karl Beyne, “syn mistrza zagranicznego zamka”, zaproszony do Rosji i służył w Zakładzie Broni w Iżewsku, próbował wstąpić do Akademii Sztuk Pięknych. Nie został zaakceptowany przez młodzież i zaczął uczęszczać na zajęcia Akademii jako outsider. Następnie został asystentem Aleksandra Bryullova w pracach nad rysunkami i budową kościoła w Pargolowie, a jesienią 1836 r. C. Beine otrzymał tytuł artysty. We wrześniu 1839 r. “Niezależny artysta Karl Beine za program koszar pułku gwardii” otrzymał Złoty Medal pierwszej rangi. Po pożarze w Pałacu Zimowym w 1837 roku, jadłodajnie Wielkich i Pompejańskich wyszły z projektów Aleksandra Bryullowa.
Karl Beine jest jego asystentem we wszystkich pracach.
Rysunek na biurku architekta na portrecie Fedotova to fragment ściany Wielkiej Jadalni, która do dziś istnieje. W 1841 roku Akademia wysłała Carla Beyne'a jako emeryta “na zagraniczne ziemie… w celu poprawy”. Podczas lat przejścia na emeryturę we Włoszech podróżował po całym kraju, studiując Rzym i Pompejusza. Odwiedziłem Hiszpanię, Syrię, Egipt, Grecję.
Wymarł strukturę Akropolu. Na Sycylii iw Stambule sporządzono szkice i pomiary bizantyjskich kościołów. Akwarele, które wysłał do Rosji na wystawy, Rada Akademii niezmiennie znalazła “doskonałe” i nabyte odbitki do biura.
Na początku lata 1849 roku K. Beyne wrócił do Petersburga. Około 1850 roku został ponownie wysłany za granicę, aby utworzyć rosyjską sekcję Światowej Wystawy w Londynie.
Wrócił do Rosji w kwietniu 1852 r. I był “uznanym architektem gabinetu Jego Królewskiej Mości”. Tak więc portret K. Beine mógł zostać namalowany latem i jesienią 1849 r., Kiedy był w Petersburgu, lub w kwietniu i maju 1852 r.