Portret francuskiego malarza rokoka Antoine Watteau włoskiego artysty weneckiej szkoły Rosalba Carrera. Rozmiar portretu 55 x 43 cm, płótno, pastel. W latach dwudziestych XVII wieku Carrera Rosalba pracowała w Paryżu, gdzie poznała Watteau i napisała jego portret, a także portret cesarza Ludwika XV, ówczesnego dauphina.
Francuski malarz Jean-Antoine Vattoe urodził się w Valenciennes; jego ojciec był zwykłym pracownikiem, potem został wykonawcą.
Od najmłodszych lat Watteau wykazywał skłonność do sztuki i został przydzielony do Jean-Alberta Deraina, najlepszego nauczyciela malarstwa i rysunku w swoim rodzinnym mieście. W 1702 roku, w wieku osiemnastu lat, Vatto poszedł pieszo do Paryża, nie mając pieniędzy, pracy ani patronów.
W stolicy Watto najpierw pracował w studiu przeciętnego artysty, przedstawiając wszystko, co upadło, i często powtarzając tę samą fabułę wiele razy. Idąc do studia w Gillo, Watte i nie pozostając tam długo, poszedłem do warsztatu dekoracyjnego malarza Odrana, gdzie ozdobił swoje prace ozdobne swoimi figurami. Następnie Watteau zaczął malować dekoracje do opery, a ta okupacja prawdopodobnie wpłynęła na rodzaj jego obrazów przedstawiających wesołe, fantastyczne święta, eleganckie postacie kobiece i męskie, piękne, nieco teatralne ogrody ozdobione wazonami i posągami.
Właściwie rodzaj obrazu Watteau został określony przez Akademię Sztuk Pięknych, gdzie artysta został przyjęty w 1717 roku jako malarz de fetes galantes. Kostium odegrał dużą rolę w obrazach Watteau, kostium jest znakomity, niezwykły, ale piękny i bogaty. Pomimo ogólnej treści obrazu, której nie można było odpisać z życia, Watteau pozostał jej wierny w szczególności.