Po śniadaniu – Pierre Auguste Renoir

Po śniadaniu   Pierre Auguste Renoir

Obraz „Po śniadaniu” przedstawia zwykłą scenę domową. W dziełach impresjonistów praktycznie nie ma krytyki społecznej. Artyści tego kierunku próbowali uchwycić krótkie momenty przebywania na swoich płótnach, podobnie jak fotografowie.

Działki dla nich były drugorzędne i aktywnie czerpane z codziennego życia.

Grafika przypominała osobną ramkę, fragment poruszającego się świata. Dlatego wszystkie jego części stały się równe i uczestniczyły w symbolicznej budowie dzieła. Jednocześnie przypadkowość fabuły i brak równowagi w kompozycji, pogrubione sekcje figur, niezwykłe złożone kąty – to pomogło aktywować przestrzeń, nadać jej złożoność i głębię.

Przy stole, wśród zieleni, siedzą dwie kobiety. Jeden z nich usiadł na podłokietniku sofy, opierając się o siedzenie. Ma na sobie ciemną sukienkę, a jej pełne wdzięku dłonie ukrywają czarne prześwitujące cienkie rękawiczki.

Na jej tle druga dziewczyna, ubrana w lekki strój, wygląda na bardziej wyrafinowaną i elegancką.

Naturalna kruchość podkreśla bukiet małych fioletowych kwiatów na kapeluszu. Dokładnie to samo zaciska się w jej dłoni. Postać mężczyzny palącego papierosa, jakby przypadkowo odciętego, by skupić uwagę na dziewczynach. Renoir podziwia swoje bohaterki i, jakby grając, podkreśla różnicę między nimi: ciemność i światło, powagę i naiwność, śmiertelną pasję i czystość…

Takie biegunowe cechy można podać tym dwóm kobietom.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (No Ratings Yet)