Odpocząć. Społeczeństwo w cylindrach – Kazimierz Malewicz

Odpocząć. Społeczeństwo w cylindrach   Kazimierz Malewicz

Ten zawiły obraz miałby efekt rozproszonego grochu, gdyby nie było czarnych plam wśród zamieszek białych i zielonych. Spojrzenie na sekundę zamarza na brodatej figurze pośrodku, następnie jest przenoszone na lewą krawędź do mężczyzny ze skrzyżowanymi nogami, łatwo przeskakuje przez małe obszary czarnego koloru na lewo od narpavo i wraca do środka z półkolistą linią do sukienki damskiej.

Obraz jest płaski, bez głębi przestrzennej, nie ma linii horyzontu ani praw perspektywy, jest piękny z dużymi i wyraźnymi plamami. Podobne podejście jest typowe dla tradycyjnego malarstwa orientalnego.

Rytm jest tu ważny. Artysta wyznacza dwa rytmy: głośniejszy, – postacie, ciszej – to rozproszenie kolorów. Wielu bohaterów patrzy na widza, wydaje się, że zaskakujemy to drogie społeczeństwo, to znaczy stajemy się uczestnikami wydarzenia, obraz ma efekt czasu.

Radość życia, dobroduszną ironię nad współczesnymi można dostrzec w tych lekkich postaciach, niedbałości arystokracji, radości wiosennych zieleni.

Forma jest tak uproszczona, że ​​przypomina rysunek dziecka, kolor ma tendencję do maksymalizacji siły emocjonalnej. Tak więc wpływ nowoczesności i symboliki stopniowo ustępuje Fowizmowi.