Modlitwa przed obiadem – Jean Baptiste Simeon Chardin

Modlitwa przed obiadem   Jean Baptiste Simeon Chardin

Podobnie jak prawie wszystkie obrazy rodzajowe Chardin, The Prayer Before Dinner istnieje w kilku egzemplarzach. W 1740 roku mistrz przedstawił obrazowi, że teraz widzisz przed sobą dar króla Francji Ludwika XV. Teraz jest w Luwrze.

Inna „Modlitwa przed obiadem” jest przechowywana w Ermitażu. I kolejna, bardzo podobna scena, która jest również uważana za kopię autorską, należy do muzeum w Rotterdamie Boymans van Beyningen. Ta liczba kopii sugeruje, że obraz był bardzo popularny w życiu Chardina.

Trzeba powiedzieć, że teraz jest to jedno z najbardziej znanych dzieł w kolekcji Luwru. Przedstawiając codzienną scenę z życia francuskiej rodziny trzeciej klasy, Chardin nie żałuje swoich lirycznych tonów. Emocjonalność była twórczym credo mistrza. Engraver Koshen, biograf malarza, napisał, że pewnego dnia, wściekły na powierzchniowe gadanie pewnego artysty o technice malowania, Shardin ze złością zapytał: „Ale kto ci powiedział, że malują kolorami?” – „A co?” – zaskoczony pechowy towarzysz. „Używają farb”, powiedział Chardin, „ale piszą z uczuciem”.

Małe dziecko jest zajęte bardzo ważnymi sprawami. Uczy się mówić modlitwę. Być może, po raz pierwszy, niezależnie wypowiada słowa, które bełkotały po jego matce i starszej siostrze.

Współczesnemu widzowi może się wydawać, że mamy przed sobą dziewczynę, ale w rzeczywistości jest to chłopiec. To, że jest ubrany w sukienkę, nie powinno cię zawstydzać. Jest to zwykłe ubranie małych dzieci obu płci w XVIII wieku. Twarz chłopaka modlącego się jest przed nami ukryta. Widoczne są tylko jego pulchne policzki i lekko zadarty nos.

Jego lekka sukienka niemal zlewa się z kolorem obrusu, na którym dłonie chłopca złożone w modlitwie rzucają cień. Chardin był w stanie osiągnąć w swojej „Modlitwie przed obiadem” niesamowitą penetrację i ciepło.

Osiąga to, „wiążąc” widoki wszystkich postaci na obrazie. Dziecko z ufnością patrzy na matkę, patrzy na niego z czułością. A starsza dziewczyna obserwuje młodszego brata. Ona również odmawia modlitwę – jej złożone dłonie są widoczne nad krawędzią stołu. Powierzchnię obrazu, która jest szorstka i jarząca się od wewnątrz miękkim, stłumionym światłem, tworzy Shardin kładąc na płótnie kilka warstw farby.

Według współczesnych zachował szczegóły swojej „magicznej” tajemnicy technologicznej.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)