Degas często pisał tancerzy, ich codzienne życie i występy. Stosowana przez niego technika impresjonizmu przekazywała zwiewne obrazy pozbawione statycznego charakteru. W obrazach artysty kruche i nieważkie postacie baletnic pojawiają się przed widzem albo w centrum uwagi na scenie, albo w krótkich chwilach odpoczynku, lub, jak w tej pracy, w ścianach klasy tanecznej.
Scena przedstawiona na płótnie wydaje się przypadkowo zauważona: baleriny wykonują ćwiczenia pod okiem słynnego tancerza i choreografa Julesa Perrota. Widok jest nieco niezwykły – widz widzi wszystko, co dzieje się trochę z góry. Kompozycja zbudowana jest wokół starszego nauczyciela.
Jules Perrot jest przedstawiony na podstawie laski, która sięga jego ramion, a balerina wokół niego wygląda jak gromada białych chmur. Jednak pomimo ich łatwości jasne jest, że balet to ciężka praca fizyczna. Należy również zauważyć, że wizerunek tancerzy w obrazach Degasa pozbawiony jest osobistego kontaktu z człowiekiem.
Artysta jest niczym więcej niż bezstronnym obserwatorem sceny.
Temat teatru i baletu szczególnie interesował Degasa zawsze. Artysta starał się pokazać nie tylko piękno ruchów tancerzy, ale także ich trudne życie codzienne, odbywające się na niekończących się próbach i lekcjach. Kiedy artysta został zapytany, co go tak bardzo przyciągnęło, odpowiedział: „Tancerze służyli mi jako pretekst do pisania pięknych tkanin i przekazywania ruchów”.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)