Laura – Giorgione

Laura   Giorgione

Portret “Laura” lub “Portret młodej kobiety” został namalowany przez artystę około 1506 roku. Rozmiar obrazu to 41 x 34 cm, płótno naklejone na drewno, olej. Miękkość czarno-białego modelowania twarzy i rąk przypomina nieco sfumato Leonarda.

Leonardo i Giorgione jednocześnie i niezależnie rozwiązali problem łączenia plastycznie przejrzystej architektury form ludzkiego ciała ze zmiękczonym modelowaniem, pozwalając na przekazanie bogactwa jego plastikowych i czarno-białych odcieni – by tak rzec, “oddechu” ludzkiego ciała. Jeśli Leonardo da Vinci ma więcej stopni jasności i ciemności, najcieńsze upierzenie formy, to sfumato Giorgione ma szczególny charakter – jest jak mikromodel objętości ludzkiego ciała z szerokim strumieniem miękkiego światła, które zalewa całą przestrzeń obrazów.

Dlatego sfumato Giorgione przekazuje interakcję koloru i światła tak charakterystyczną dla malarstwa weneckiego z XVI wieku. Jeśli wizerunek młodej kobiety, tak zwanego portretu Laury, jest nieco prozaiczny, to inne kobiece wizerunki artysty są w istocie ucieleśnieniem idealnego piękna, z wyjątkiem, być może, portretu starej kobiety. Portrety artysty Giorgione posłużyły jako niewątpliwy impuls do rozwoju wspaniałej portretowej weneckiej szkoły Wysokiego Renesansu.