Krajobraz z chłopcem w białej koszuli – Camille Corot

Krajobraz z chłopcem w białej koszuli   Camille Corot

Tendencja do panoramicznych zwrotów objawiła się w Corot bardzo wcześnie, już w połowie lat 20. XIX wieku w krajobrazach Rzymu i jego okolic: „Jezioro Albano i Castel Gandolfo”; „Roman Campagna with Tiber”.

Takie kompozycje były zgodne z francuską tradycją XVIII wieku, kiedy bardzo szeroki kąt widzenia był naturalnie połączony z intymnością rokoko. Możesz w szczególności. najprawdopodobniej przypomnij sobie takie zdjęcia. słynny Corot, jako „Widok zamku Vincennes z Montreuil” L. G. Moro Art. No. lub krajobrazy Valenciennes.

W małych słonecznych panoramach Corot znalazł coś bezpośrednio naprzeciw tajemniczych, mglistych zakątków lasu, których obraz poświęcony jest znacznej części jego malarstwa. Wychodząc na jaw, wydawał się nabierać szczególnego rodzaju równowagi emocjonalnej. Od czasu do czasu na wycieczki do Francji przyciągały go urzekające i miękkie zakręty dolin rzecznych, jak te przedstawione na obrazach „Rouen.

Panorama doliny Sekwany” lub „Krajobraz z odległymi horyzontami.

Cechy kompozycji i techniki pisania, te ostatnie przypominają „Krajobraz z chłopcem w białej koszuli”. Niezwykłą właściwością tego i podobnych krajobrazów jest bliskość artysty z naturą, prawdziwa intymność uczuć. To uczucie wyróżnia się tak zwanymi lirycznymi krajobrazami stworzonymi w warsztacie, ale przejawiało się to także w rzeczach pisanych na naturze.

Jednakże, chociaż obraz ten przedstawia szczególny widok, najprawdopodobniej został napisany nie na wolnym powietrzu, ale w warsztacie.

Na korzyść takiego założenia może wskazywać wykorzystanie recepcji, wyszkolonej na krajobrazach lirycznych. Ma ożywić piękny, powściągliwy krajobraz z niewielkim, jaśniejszym miejscem.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)