Improwizacja nr 29 (Łabędź) – Wasilij Kandinsky

Improwizacja nr 29 (Łabędź)   Wasilij Kandinsky

Zajmując się symboliką i fowizmem, w latach 1908-1909 Kandinsky zaczął uwalniać się od wpływów wszelkich trendów artystycznych i omijać własną drogę. Dla niego ten proces oznacza przede wszystkim wyzwolenie koloru, formy i linii z obiektywizmu. Ludzie, domy i krajobrazy w jego obrazach stają się coraz mniej rozpoznawalne, coraz bardziej abstrakcyjne.

„Pierwsza abstrakcyjna akwarela”, napisana w 1910 roku w tym sensie – jest absolutnie przełomowym dziełem. W tym samym 1910 roku napisał traktat „O duchowości w sztuce”, w którym z dokładnością naukowca i poezją artysty buduje filozoficzne podstawy swojej sztuki. W tej akwareli ukryta perspektywa i brak horyzontu z jednej strony spłaszcza i zniekształca postrzegane, z drugiej – łączy i organizuje.

Wśród harmonii najlepszych przejść kolorów wciąż odgadujemy zarysy kamieni, roślin i ptaków. Aby rozszyfrować te postacie lub postrzegać pracę wyłącznie i bezcelowo? Odpowiedź na to pytanie znajdziemy tylko w oczach widza.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)