Improwizacja 7 – Wassily Kandinsky

Improwizacja 7   Wassily Kandinsky

Odrzucając obrazowe, tematyczne malarstwo, Wassily Kandinsky szukał nowych form dla swojej nowej sztuki. Te nowatorskie formy były kompozycją i improwizacją, które, nie posiadając wyraźnego programu fabularnego, niosły ideę w kolorze i formie, to znaczy same były narracją.

Improwizacja nr 7, która ukazała się w 1910 r., Została napisana wielowarstwową, wyrafinowaną techniką pisania, nieodłączną we wszystkich dziełach autora tego okresu, z uwzględnieniem wszystkich praw kombinacji kolorów, które sam Kandinsky wyprowadził. Jest dużo zieleni, czerni i czerwono-pomarańczowych. Obróbka kwiatów, zgodnie z teoretycznymi pracami artysty, wygląda następująco:

Zielony – obojętność, nie ekscytujące uczucia, spokój; czarny – ostatni punkt, finał, który jest podobny do wyginięcia Słońca lub końca świata; biały – cisza i cisza; czerwony to moc.

Jakie jest znaczenie kombinacji wszystkich tych kolorów? Kandinsky zaproponował, że odpowie na to pytanie każdemu niezależnie, ponieważ, ogólnie rzecz biorąc, sztuka jest absolutnie subiektywna i intymna. Autor wielokrotnie podkreślał, że kolory powinny przyciągać uwagę widza, dając mu możliwość samodzielnego tworzenia.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)