Galeazzo Sanvital, Prince Fontanelato – Francesco Parmigianino

Galeazzo Sanvital, Prince Fontanelato   Francesco Parmigianino

Obraz Parmigianino “Galeazzo Sanvital, książę Fontanelatto”. Rozmiar zdjęcia to 109 x 81 cm, drewno, olej. Już w początkowym okresie Parmigianino okazał się wybitnym malarzem portretowym, który dzięki symbolicznym detalom otoczenia mógł imponująco podkreślić arystokratyczną szlachetność swoich modeli i otoczyć ich aurą znaczących tajemnic.

Taki jest portret Galeazzo Sanvital, napisany przez artystę w 1524 roku. Pomimo atrybutów militarnych obraz jest przesiąknięty subtelną arystokracją i powściągliwą godnością. Twarz młodego księcia, pełna duchowości i szlachetności, zasługuje na uwagę dociekliwymi i uważnymi oczami.

Portret zajmuje szczególne miejsce w twórczości włoskiego mistrza – jest to jedyny gatunek, w którym sztuka manieryzmu zachowała pewien kontakt z rzeczywistością. Portrety Parmigianina, który wraz z Bronzino, największym portrecistą manierystycznego kierunku, odznaczają się wielką niespójnością, ale stanowią bardzo istotne zjawisko estetyczne.

Niektóre z nich niosą wyraźny ślad kryzysu światopoglądu mistrza: obraz osoby w nich pozbawiony jest jasnej specyfiki i pełni, reprezentatywność jest zwykle tworzona nie przez heroiczne znaczenie obrazu, ale przez wspaniałość i splendor akcesoriów. Ale z drugiej strony artysta zdołał złapać w duszy współczesny wewnętrzny załamanie, zamieszanie, niepokój, który informuje o wielu jego portretach niespokojnej duchowości, nutach ukrytego bólu psychicznego lub głębokiej melancholijnej zadumy.