Malarstwo malarza bolońskiego Guido Reni „Fortune, obdarowywanie miłością”. Rozmiar obrazu to 188 x 155 cm, olej na płótnie. Mitologiczne dzieło Guido Reni przedstawia rzymską boginię Fortunę.
Kult tej bogini jest jednym z najstarszych kultów włoskiego pochodzenia pożyczonych przez Rzym. Najstarsze, oryginalne znaczenie bogini jest trudne do określenia.
Sądząc po charakterze święta Fortis Fortunae i jego czasie, można sądzić, że początkowe znaczenie bogini było rolnicze – deifikacja przypadku, nieprzewidziany zestaw okoliczności, które odgrywają tak ważną rolę w życiu rolnika. Fortuna była patronką bogini kobiet; wskazuje na to zwyczaj panny młodej, która ofiarowuje swoje dziewicze sukienki na dar tej fortuny.
Był też kult fortuny, który kobiety z niższych klas modliły się 1 kwietnia w męskich łaźniach; jego uroczystość zbiegła się z festiwalem ku czci Wenus. Tak więc, Fortune, wraz z cechami bogini-patronki czystości i czystości, była boginią, która patronowała miłości i pożądaniu, cechom przeciwnym do kobiecej natury czystości. Ze względu na zdolność tego bóstwa do różnicowania, wraz z przewagą czysto materialnych interesów w społeczeństwie, Fortune jest najpopularniejszą boginią rzymskiego Panteonu i jest czczona przez tysiące imion i przydomków.
Słowa Pliniusza Starszego są w tym względzie typowe: „na całym świecie, wszędzie o każdej porze dnia, głosy wszystkich wzywają i nazywają jedną Fortuną, oskarżają jednego z nich, oskarżają, myślą o tym samym, chwalą ją samą, skazują jednego z nich. Fortuna jest zmienna, wielu uważa ją za ślepą, wędrującą, nietrwałą, niewierną, ciągle się zmieniającą, patronkę niegodnych. Jest obciążona debetem i kredytem, a we wszystkich śmiertelnych księgach Fortune bierze jedną i drugą stronę.
Tysiące ołtarzy i kaplic w Cesarstwie Rzymskim poświęcono fortunie; jej wizerunek znajdował się w każdym sanktuarium domowym, potem pojawiał się na monetach i przedmiotach przemysłu i artykułów gospodarstwa domowego.
Wizerunek Fortune wraz z Merkurym – tym samym bogiem materialnego zysku i szczęścia – przeważa na rzeźbionych kamieniach, na znaczkach i szpilkach o najróżniejszych celach, na zegarkach, skarbonkach, statkach codziennego użytku itd. Fortuna jest zazwyczaj przedstawiana jako kobieta opierając się jedną ręką na kierownicy, a drugą trzymając róg obfitości lub dzwon. Czasami przedstawia się go stojącego na piłce lub spoczywającego na nim głównego atrybutu – kierownicy.