Ta praca malarza Alessandro Allori uważana jest za jedną z najlepszych w twórczości artysty. Anioł jest używany w Biblii w różnych znaczeniach: w odniesieniu do Syna Bożego, Jezusa Chrystusa iw odniesieniu do ludzi – proroków, kapłanów i biskupów kościołów, a także w odniesieniu do obiektów bezdusznych i zjawisk naturalnych, gdy są zwiastunami gniewu Bożego.
W Nowym Testamencie aniołowie służą Jezusowi Chrystusowi i jego naukom: głoszą i wychwalają narodziny Zbawiciela, służą Jezusowi po pokusie na pustyni, głoszą zmartwychwstanie i wniebowstąpienie Chrystusa, są apostołami, biorą czynny udział w przyszłym Doomsday itd. przemówienia i kazania Jezusa Chrystusa, apostołowie piszą o nich w swoich pismach i ewangeliach.
Wizerunek aniołów był przedmiotem sztuki według Starego Testamentu: uskrzydlone cherubiny były przedstawione na Kiwocie Przymierza; w świątyni Salomona dwa duże cherubiny ze skrzydłami pokrywały całą przestrzeń zajmowaną przez Arkę w Świętym Świętych. Prorok Ezechiel w słynnej wizji rydwanu przedstawia aniołów jak człowieka, z czterema twarzami i czterema skrzydłami; ich stopy stopami są ciałkami i błyszczącymi jak miedź; z twarzą ludzką połączono po prawej stronie twarz lwa, a po lewej cielę i orła; lecieli dwoma skrzydłami i zakrywali twarze dwoma, i tak dalej.
Symbolika proroka Izajasza w przedstawieniu aniołów jest mniej skomplikowana, ale mimo to symbolika jest obfita. Starożytna sztuka chrześcijańska w przedstawieniu aniołów była bardzo prosta. Przyjęty obecnie obraz aniołów w postaci nagich dzieci lub głowy ze skrzydłami, ale bez ciała w tym czasie nie był znany.
Starożytna sztuka przedstawiała anioły w postaci dojrzałych młodych mężczyzn w tunice, przywiązanych do talii z mówcą.
W pierwszych wiekach naszej ery aniołowie byli przedstawiani jako zwykli ludzie. Jest to znane z pisarzy kościelnych i z pomników sztuki, które do nas dotarły. Od IV wieku w sztuce chrześcijańskiej nadal istnieje bardzo słaba chęć odróżnienia wizerunków aniołów od zwykłych śmiertelników.
W przeciwieństwie do ludzi anioły zaczynają dawać blask i skrzydła swoim obrazom. Nawet w V wieku ta forma obrazu nie została jeszcze określona, a aniołowie są przedstawieni albo z blaskiem, albo tylko ze skrzydłami. Następnie, od szóstego wieku, malarze zaczęli przedstawiać anioły jako wędrowca z laską w rękach.
Od ósmego wieku przedstawiono anioły ze skrzydłami, blaskiem i kijami, czasem sztaby kończą się krzyżami.