Ludzką naturą jest dążenie do duchowości, szukanie w niej wsparcia. Tak więc VG Perow, przedstawiając Chrystusa, w tym samym czasie, gdy był jednocześnie słaby i silny, chciał nie tylko wprowadzić część życia Pana, ale także spróbować przyczynić się do duchowego dziedzictwa. Jaka jest fabuła pokazana na płótnie?
Jak oceniam pracę twórcy?
Interesującą rzeczą jest to, że ta noc jest przed publiczną egzekucją Jezusa Chrystusa. Wydaje się, że w ogrodzie panuje taka cisza, że słowa Pana, jego modlitwa i płacz rozprzestrzeniają się jak fala. Ale nie może nikogo obudzić, ponieważ miasto widziane na tle obrazu jest daleko, a uczniowie, którzy przyszli ze swoim Mistrzem, śpią mocno. Tak mocno, że artysta postanawia w ogóle nie przedstawiać swoich obrazów, jakby ich tam nie było.
W rzeczywistości nie mogą być w tej chwili wsparciem Chrystusa. To tylko jego ciężar, który musi zostać doprowadzony do końca. A teraz koniec jest bliski.
I stało się to zbyt trudne. I nie tak fizyczny strach sprawia, że Jezus czuje się słaby, jak napięcie emocjonalne. Co za malarz i próbował przedstawić.
Jako świadek cierpień Chrystusa jest tylko delikatny biały kwiat, który Perov przedstawia jako symbol czystości i drżenia chwili. Przede wszystkim podobał mi się sposób, w jaki artysta postanawia podejść do obrazu na płótnie szczegółów w wyglądzie Pana. Jakby zdając sobie sprawę z jego nieistotności przed taką osobą, nie ośmiela się uwolnić, by pokazać swoją twarz. Tak więc, dla tych, którzy chcą zobaczyć na obrazie środki kultu, nie stanowi to pewnej wartości.
W ten sposób wielki malarz podszedł do swojej skromnej duszy w skromny sposób.
Obraz dla mnie osobiście otworzył nowy aspekt duchowości, kiedy nie szukać sławy dla własnego imienia, ale aby dać wszystkim ludziom trochę wiary i wiedzy, powstaje arcydzieło.