Ołtarz „Adoracja Trzech Króli” jest jednym z najbardziej żywych i imponujących dzieł artysty. Oto scena przybycia Mędrców do czczenia małego Jezusa. Na wschodzie Mędrcy zauważyli niezwykle jasną gwiazdę, zwaną Betlejem, i kierując się nią, przybyli do Betlejem.
Pojawienie się takiej jasnej gwiazdy mówiło stargazerom i magom o narodzinach niezwykłego dziecka. Po przybyciu mędrcy starannie badają dziecko, musi ono doskonale przestrzegać wszystkich podjętych kanonów.
Mag wśród ludów starożytnego Wschodu – mądry człowiek, który posiadał wiedzę o tajemnych siłach natury, które obserwowały ruch świateł, przepowiedział los gwiazd. Starożytni Słowianie mają maga, czarownika, wróżbitę, ministra przedchrześcijańskich kultów.
Najbardziej znani są trzej mędrcy, którzy przybyli z darami do Betlejem, aby oddać pokłon dziecku Jezusowi. W Ewangelii imiona Mędrców nie są wskazane, ale zgodnie z tradycją są nazywane Baltazarem, panem skarbów, Jasperem, białym i Melchiorem, królem świata. Pierwszy z nich przyniósł Jezusowi dar złota jako symbol władzy królewskiej; druga to kadzidło w uznaniu jego boskości, trzecia to mirra, która była używana podczas balsamowania, jako prorocze wskazanie śmierci męczeńskiej oczekującej Chrystusa.
Na centralnym panelu składanego ołtarza, Adoracja Trzech Króli, przedstawia scenę przybycia Mędrców do czczenia małego Jezusa. Tutaj artysta pokazał moment, w którym Jaspir uważnie analizuje dziecko, dziewica Maria jest spokojna, to kochająca matka, a dziecko jest wesołe i bawi się z czcigodnym magiem.
Adoracja Trzech Króli to składany ołtarz składający się z trzech części. Zewnętrzne panele na tylnej stronie przedstawiają św. Katarzynę Aleksandryjską i św. Agnieszkę.
Wygląda jak ołtarz, gdy drzwi boczne są zamknięte.