Zmartwychwstanie syna Teofila – Masaccio i Filippina Lippiego

Zmartwychwstanie syna Teofila   Masaccio i Filippina Lippiego

Masaccio w połowie lat dwudziestych zamówiono cykl fresków na kaplicę Brancacciego w kościele Santa Maria del Carmine we Florencji, opisujący życie św. Petra Św. Piotr dwukrotnie pojawia się w scenie, w której jednocześnie przedstawiono dwa epizody podróży misyjnej tego apostoła do Antiochii: powrót syna sceptycznego władcy Teofila do życia jego syna i późniejsza intronizacja Piotra przez mieszczan jako ich biskupa.

Na fresku Masaccio jako świadkowie tego cudu prawdopodobnie byli przedstawieni członkowie rodziny Brancacci. Jednak fresk ten został przepisany przez Lippiego w latach 80. XVIII wieku, a wiele oryginalnych figur zostało zastąpionych portretami współczesnych Lippi.

Kości pod kolanami kolan chłopca wskazują, że od dawna nie żył, gdy Piotr go wskrzesił. ST. PETER Piotr, „książę apostołów”, zajmuje szczególną pozycję wśród uczniów Chrystusa, aw ikonografii zawsze stoi na honorowym miejscu, po prawicy Chrystusa.

Jego znaczenie jest bardzo często podkreślane w Ewangeliach – na przykład, gdy Jezus zgadza się pozwolić mu iść z nim wzdłuż wody.

Po zmartwychwstaniu Chrystus ukazuje się Piotrowi i nakazuje mu: „Nakarm moje owce”. Piotr zaczął głosić wśród Żydów, podczas gdy św. Paweł był wśród pogan; uważa się, że Piotr był pierwszym biskupem Rzymu. Piotr jest zwykle przedstawiany jako energiczny starzec o kręconych siwych włosach i brodzie; często nosi żółty płaszcz na zielonej lub niebieskiej szacie.

Jego zwykłym atrybutem są dwa klucze.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)