Obraz „Wczesny wieczór” został napisany przez Gauguina podczas przeprowadzki artysty na wyspy Oceanii. Ona, podobnie jak wiele obrazów tego okresu, odzwierciedla codzienne życie tahitańskiej wioski. W swojej pracy Gauguin zwrócił uwagę na kolory wczesnego wieczoru w Polinezji.
Jest to najbardziej płodna pora dnia, kiedy kolory przestają się rozjaśniać pod promieniami słońca i stają się nasycone.
Obraz, jak bandanna, jest usiany „łatami” żółtej trawy i czerwonego piasku. Pośrodku zdjęcia znajdują się wieśniacy. Prześladowanie jest łamane przez przechodniów, pędzących tam iz powrotem.
Są ubrani w długie kombinezony i śmieszne słomkowe kapelusze, przypominające bohaterów bez twarzy japońskiej mitologii, nie rzucają cieni i milczą.
Paul Gauguin przekazał w pracy oryginalność starej osady dzięki bambusowej architekturze domów i aranżacji wioski. Tutaj domy znajdują się wystarczająco daleko od siebie. Jest dużo miejsca i nie ma gospodarstwa domowego, do którego jesteśmy przyzwyczajeni.
Roślinność jest rzadka i skoncentrowana w centrum obrazu zatłoczonych drzew.
Artysta dodał na pierwszy plan egzotyczne nuty w postaci dziwnych suchych krzewów. Aby ożywić ciszę wieczoru, zwierzęta przeplatają się tu i tam. A paleta jest akcentowana w ciepłych kolorach.
Aby wzmocnić kontrast gorącej trawy i piasku, Gauguin użył niebieskiego w kostiumach wyspiarzy. Dla równowagi zimnych miejsc malarz zostawił miejsce na skraju niebieskiego nieba w lewym rogu. Płótno, a raczej jego narracja, wydaje się holistyczne i dość wymowne.
Domowe zdjęcie z domieszką rozpoznawalnych plam Gogenova jest po prostu ostre na widzu dzięki jego jasności i głębi. Autor, jak zawsze, nie bał się obfitości czystych kolorów. Jego list jest szeroki, śmiały, nie płynący, z przerwami na wyraźne cieniowanie pędzla.
W przedstawieniu poszczególnych małych części Gauguin użył swojej tradycyjnej metody konturowania konturu, jest mu wybaczalny, chociaż daje obrazowi efekt badania dziecka z gotowym wzorem.