Caravaggio jest uważany za jednego z najlepszych mistrzów w historii, a ponadto jest najsłynniejszym przedstawicielem stylu barokowego, zastępując manieryzm i rewolucjonizując malarstwo religijne Rzymu, a następnie Neapolu. Pomimo faktu, że artysta był obrzydliwym człowiekiem, którego wielu współczesnych unikało, jest jednym z najbardziej wpływowych włoskich malarzy barokowych XVII wieku.
Pierwszymi ważnymi dziełami Michała Anioła stały się obrazy religijne dla kościoła San Luigi, które mistrz nakazał stworzyć w 1599 roku. W 1601 r. Dla kościoła Santa Maria del Popolo powstają dzieła “Toczenie na drodze do Damaszku” i “Ukrzyżowanie św. Piotra”.
Razem cztery arcydzieła sprawiają, że Caravaggio jest autorytatywnym i wpływowym malarzem w Rzymie.
Niektóre władze kościelne uważały te i kolejne dzieła za wulgarne i bezbożne. Na przykład Wniebowzięcie Matki Bożej odmówiło przyjęcia z powodu brzydkiego wyglądu Dziewicy Maryi.
Krucyfiks Piotra wisi przed “Ścieżką do Damaszku” jego siostry. Święty Piotr i Paweł są ze sobą ściśle związani, będąc jednym z założycieli kościoła chrześcijańskiego. W ołtarzu między tymi dwoma obrazami wisi ołtarz Najświętszej Maryi Panny Annibale Carracci. Kopuła kaplicy jest ozdobiona freskami zaprojektowanymi przez Caravaggia, ale wykonana przez jednego z jego uczniów.
Obraz przedstawia męczeństwo św. Piotra. Warto zauważyć, że Piotr nalegał na ukrzyżowanie od dołu, aby nie “naśladować” Jezusa Chrystusa.
Podobnie jak w wielu innych dziełach, Caravaggio pozbawia obraz wszystkich niepotrzebnych szczegółów i tworzy raczej ciemne tło, skupiając całą uwagę na postaci Piotra. Ponadto warto zwrócić uwagę na wyjątkowy realizm i naturalność postaci. Uważa się, że mistrz osiągnął ten efekt dzięki obserwacji zwykłych ludzi na ulicy, a nie na sponiewieranych kątach i pozycjach modeli w studiu. Słynne użycie światłocienia daje liczbę wielkości.
Wykorzystanie silnych kontrastów światła jest jednym z wyróżniających elementów stylu Caravaggism. Ta metoda pozwala autorowi na stworzenie bardziej dramatycznego płótna.
Wygląd trzech Rzymian w średnim wieku nie jest skierowany do widza. Popełniona zbrodnia wywiera na nich presję. Starsze ciało Piotra jest wciąż dość umięśnione.
Obraz opiera się na wielu ukośnych liniach utworzonych przez drewniany krzyż, z liną, na której wznosi się, z rękami i stopami niższej figury. Kolory są wyciszone, jak przystało na takie morderstwo. Okropną cechą tego obrazu jest fakt, że ciało Piotra nie zostało zabite.
Po krótkim czasie będzie wisiał do góry nogami w oczekiwaniu na śmierć bez przemocy.