Tahitańska kobieta w pracach Paula Gauguina zajmuje prawie pierwsze miejsce. Tajemnicza, tajemnicza bohaterka, odznaczająca się niezwykłym, wręcz dzikim pięknem – to obraz, wokół którego buduje się wiele płócien artysty.
Po objęciu Tahiti Gauguin poślubił miejscową młodą dziewicę, trzynastoletnią Tehour. O dziwo, ta wciąż bardzo młoda dziewczyna stała się wsparciem dla dojrzałego artysty – głównego asystenta, muz i modelu dla jego najlepszej pracy. Ponadto Tehura bardzo dobrze znał lokalne święte tradycje i przekazał je Gauguinowi, zapewniając mu nową platformę wyobraźni i kreatywności.
Obraz “Przodkowie Techhamanów” jest czasami nazywany “Przodkami Tehery” lub “Texhamanie mają wielu przodków”. Praca łączy rzeczy pozornie niezgodne – oryginalne tahitańskie atrybuty i symbole z europejskimi notatkami.
Gauguin przedstawił swoją żonę w europejskiej sukni, ale w tym samym czasie Tehura trzymała tradycyjnego wachlarza dłoni, a we włosy wplecione były kwiaty – główna biżuteria dla włosów Tahitian.
Tłem dla portretu Tehury są niezwykłe fryzy – tajemnicze dziwaczne postacie i postacie dwóch idoli, Taaroa i Hina, które Tahitanie uważają za głównych bogów, przodków wyspiarzy.
Jak urzekające i niezwykłe jest piękno portretowanej żony Gauguina – duża twarz, duży nos, szerokie, wyprofilowane brwi, ładna figura! Dziś trudno jest zrozumieć, które wątki łączyły europejskiego Gauguina ze skromną wyspiarską dziewczyną, jednak z całą pewnością można powiedzieć, że odegrała ważną rolę w dziele nierozpoznanego przez swojego współczesnego mistrza.
W każdym razie w 1893 roku Gauguin wrócił do Paryża i napisał ten obraz z pamięci, tęskniąc za młodą ciężarną żoną, która pozostała. Po leczeniu chorób przenoszonych drogą płciową, które kochający Gauguin zabrał na wyspę, i porażek na froncie miłości, wróci na Tahiti z nadzieją na spokojne rodzinne szczęście. Ale przez te dwa lata Tehura poślubi miejscowego mężczyznę, a syn Gauguina, Emil, dorośnie w rodzinie wyspiarzy.
Kolejne serdeczne hobby Gauguina nie pozostawi takiego śladu ani w pracy, ani w duszy artysty.