Ten obraz malarza Alessandro Allori został przeniesiony do Muzeum Uffizi w 1753 r. Przez jednego z wielu krewnych rodziny Medyceuszy. Obraz ma drugą nazwę “Cud Świętego Piotra”.
Święty Apostoł Piotr, jeden z najwybitniejszych uczniów Jezusa Chrystusa, który miał wielki wpływ na późniejszy los chrześcijaństwa. Przynależność do najbliższego kręgu najbliższych uczniów Chrystusa, do tych trzech, których Zbawiciel zainicjował w największe tajemnice swego życia, apostoł Piotr, w najbardziej decydującym momencie życia swego Mistrza, abdykował go. Chociaż kilka dni wcześniej przysiągł, że jest gotów oddać życie za Chrystusa.
Ale potem nieposłuszeństwo i szczerze pokutował i był w stanie zdobyć przebaczenie z nieskończonego miłosierdzia zmartwychwstałego Chrystusa.
Po zmartwychwstaniu św. Piotr stał się jednym z głównych przywódców chrześcijańskiego społeczeństwa i bezinteresownie pracował nad jego rozpowszechnieniem na obszarze od Babilonu do Rzymu, gdzie umarł na śmierć.
W ikonografii chrześcijańskiej oblicze św. Piotra ma typ siwowłosego starca o kręconych włosach i brodzie, mniej lub bardziej łysego. Na ikonach katolickich św.
Piotr jest najczęściej przedstawiany z dwoma kluczami, które zgodnie z tradycją Kościoła rzymskokatolickiego są mu przekazywane przez Jezusa Chrystusa; przekazanie tych kluczy, które służą jako symbol mocy kościoła do dziania i rozwiązywania grzechów, przedstawiało Perugino na fresku w Kaplicy Sykstyńskiej i Rafaela na jednym z jego kartonów.
Cudem procesji św. Piotra do morza jest zawartość mozaiki Giotta w przedsionku katedry św. Piotra w Rzymie. Więzienie i uwolnienie Apostoła Piotra z lochu, przedstawionego Rafaela na Watykanie, ukrzyżowanie św.
Piotra napisało Caravaggia, Guido Reni, Rubensa na obrazie ołtarzowym kolońskiej katedry Świętych Apostołów. Znakomitą twarz św. Piotra przedstawia Albrecht Durer w obrazie “Czterej apostołowie” oraz w Palma the Elder.