Stygmatyzacja św. Franciszka – Jan van Eyck

Stygmatyzacja św. Franciszka   Jan van Eyck

Obraz „Piętno św. Franciszka” został namalowany przez artystę Jana van Eycka w latach 1428-1429. Pragnienie w jakiejkolwiek scenie, w każdej osobie i przedmiocie odzwierciedlające głównie piękno wszechświata, miało ogromny wpływ na interpretację przestrzeni.

Na przykład ołtarz męski, zachowując przestronność i zwiewność miniatur z lat 20. XV wieku, przekazuje te cechy jakościom programu, jego ideologicznemu znaczeniu. Przestrzeń w ołtarzu w Gandawie ma duży potencjał. Nie przypadkiem, sądząc po punkcie widzenia, widz kojarzy się nie tyle z figurami, ile z odległymi punktami tła.

Oko widza bardzo często przesuwa się po scenie lub przechodzi przez nią, aby następnie wejść w krajobraz.

W ołtarzu męskim człowiek połączył się ze wszechświatem w pewnego rodzaju krajobrazowej jedności. Tutaj, w obrazie Jana van Eycka „Stygmatyzacja św. Franciszka”, zarówno dystans krajobrazowy, jak i osoba oraz szczegół obiektu mają tak podkreśloną ekspresję, że do pewnego stopnia pozbawiają scenę jego codziennej naturalności, czyniąc ją bardziej „martwą”, daje to ogromny siła oddziaływania artystycznego i emocjonalnego.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)