Stan umysłu – Umberto Boccioni

Stan umysłu   Umberto Boccioni

Jednym z najjaśniejszych i najgłębszych dzieł Boccioniego jest “Stan duszy”. W serii płócien rzekomo wypisano “stan psychiczny” oraz samego artystę i otaczający go świat. Nerwowe linie, losowo warstwowe kryształy tworzą tło chaotycznej podświadomości, obrazy “degenerują się” z niej, co z kolei powoduje skojarzenia ze zwierzętami, samochodami, ludźmi w widzu.

Niejasne postacie i mgliste twarze pojawiają się niespodziewanie, “unoszą się” z tylnych ulic artystycznego i intuicyjnego świata Boccioni.

Począwszy od “zaleceń” Marinetti, założyciela włoskiego futuryzmu, Boccioni stopniowo stał się teoretykiem nowego kierunku w malarstwie. Mieszanie rzeczy, które są bardzo odległe od siebie, unikając samego pragnienia ukończenia kompozycji, jak gdyby otwieranie jej od środka, wpuszczanie do niej otaczającej przestrzeni, a tym samym ujawnianie istoty samej rzeczy, jest charakterystyczne dla pracy Boccioniego.

Artysta wyróżnia się lekceważeniem formy jako takiej, własnego podejścia do kolorowego rozwiązania kompozycji. W jego pracach połączonych krzykliwymi i upiornymi czasami odmawiano samej koncepcji obrazowej harmonii i integralności. Jego “robienie rzeczy” w rzeźbie Boccioni już na początku XX wieku. położył podwaliny pod przyszły kierunek w sztuce – pop-art.

W 1915 r. Boccioni, z własnej inicjatywy, dołączył do szeregów regularnych oddziałów i wkrótce zmarł, stając się ofiarą wypadku – upadku konia. Straciwszy przywódcę i mózg, grupa włoskich futurystów wkrótce upadła.