Wielki mistrz, którego pędzel i spojrzenie skupiały się na takich rzeczach, które ukazują różnorodność kolorów życia, zauważonych chwil, których fabuła stanowiła podstawę jego wesołych i wielowymiarowych płócien. Co P. I Fedotow portretował na płótnie „Śniadanie arystokraty”? Dlaczego ta praca malarza jest dla mnie tak interesująca?
Do tej pory przedstawiałem śniadanie arystokraty jako wspaniały akt z kilku aktów, a publiczność występuje w postaci wielu dobrze wyszkolonych sług. Na stole jest wiele różnych potraw, których wygląd obudzi apetyt nawet dobrze odżywionego człowieka. Ich wchłanianie zachodzi powoli, tak jakby coś znaczącego osiągnęło rozmiar Galaktyki.
Nawet sługa powoli „żegluje” wzdłuż stołu, pomocnie i cicho oferując nowe i nowe dania.
Z całego obrazu, namalowanego w mojej wyobraźni, z tym, co widzę na płótnie, zbiega się tylko bezdźwięczność. Cicho, jakby obawiając się, że zostanie usłyszany i odsłonięty, ten, kto nosi maskę arystokraty, pochłania najbardziej skromne jedzenie, jakie można sobie wyobrazić – łamanie czarnego chleba. Jest to jedyny przedmiot w pokoju, który nie pasuje do ogólnej idei bezpieczeństwa bohatera.
Staje się jasne, że zrujnowany przedstawiciel najwyższych kręgów jest zmuszony ratować wszystko. Okazało się, że pusty portfel to pokazuje. Po prostu nie chcę tego przyznać. Ma drogie meble, luksusowe ubrania, zdjęcia na ścianach, aby wzmocnić ten prestiż, którego nie ma, młody człowiek założył psa, wyraźnie oddając się modnym trendom.
Wszystko to artysta przedstawia w jasnych, nasyconych kolorach. Czy ten arystokrata ma nadzieję, że wszystko poprawi się dzięki wszystkim jego sztuczkom?
Rzeczywiście, obraz stworzony przez Fedotowa zasługuje na uważne zbadanie i zbadanie. Następnie możesz znaleźć wiele szczegółów, podkreślając ich psychologiczną linię i wartość. Podobało mi się, że bohater próbuje ukryć pojedynczy skromny szczegół, przykrywając kawałek chleba książką.
Brzmiało to jak symbol jego faktycznego analfabetyzmu. Pytanie brzmi: o czym on myślał, kiedy czytał wielkich pisarzy, którzy chwalili poczucie własnej wartości?