Być może najbardziej znanym obrazem niezwykłego rosyjsko-francuskiego artysty Zinaidy Serebryakovej jest „Na śniadanie” lub, jak to się nazywa „Na obiad”. Zamieszanie w tytule wiąże się ze zmianą nawyków i codziennej rutyny. Faktem jest, że przed rewolucją wiele rodzin miało dwa śniadania: jedno wczesne, bardzo lekkie, a potem w południe dość obfity posiłek, ale nazywano go również śniadaniem, a później stało się znane jako lunch.
Na zdjęciu artystka przedstawiła trójkę swoich dzieci w oczekiwaniu na drugie śniadanie.
Portret rodzinny wygląda tak, jakby był napisany w jednej chwili, jak fotografia, nie ma poczucia jakiegoś pozowania, pozy i mimika dzieci są całkowicie naturalne. Mały Shurik odwraca się i patrzy na swoją matkę wielkimi oczami, jego brat Zhenya pije wodę ze szklanki, a ich siostra kładzie długopis na talerzu, a także patrzy na matkę uważnie. Każde dziecko na zdjęciu jest wyjątkowe na swój sposób, każde ma swój własny wygląd i wyraz twarzy.
Ubrania na dzieciach są skromne, ale jasne jest, że są ubrane z miłością i uwagą.
Godne uwagi ustawienie stołu. Nie jest tak bogaty, ale raczej szlachetny, zgodnie z ówczesnymi tradycjami: biały obrus, pięknie złożone serwetki z tkaniny, zestaw porcelany, karafka na napoje i duża waza na czele stołu, powodująca pomieszanie z nazwą obrazu.
Obraz Zinaidy Serebryakovej „Na śniadanie” zachwyca szczerością, wzruszeniem i duchowością. Czysty, nieskazitelny obraz małych dzieci, jak specjalne pismo artysty o trudnym losie, wydaje się dawać duchowe światło każdemu widzowi.