Saul u Czarownicy z Endor – Nikolay Ge

Saul u Czarownicy z Endor   Nikolay Ge

W swoich pracach Ge starał się nie tylko podnosić pytania filozoficzne na dużą skalę, ale także robił to z wielką umiejętnością. Zwłaszcza udało mu się odnieść święte sceny biblijne, które przez wiele stuleci umacniały umysły teologów. “Saul w Czarodziejce Endora” lub “Czarodziejka Endor powoduje Samuel's Shadow” – cudowne arcydzieło z rąk Nikolaya Ghe, za wykonanie którego malarz otrzymał duży złoty dyplom i wyjazd do Włoch na studia i treningi.

Fabuła obrazu jest następująca: przygotowując się do bitwy z Phelistisimem, król Saul postanawia zwrócić się do czarodziejki o proroctwa – władca przestał śnić i wierzy, że jego związek z Bogiem jest stracony. Jednak nie jest łatwo znaleźć czarodziejkę, sam Saul nakazał eksmisję wszystkich magów i czarowników, obawiając się przekleństw, dzwonów i gwizdków. Pewnego razu w wiedźmie spytała go, jakiego ducha osobiście chciał zadzwonić Saul. Decyzja króla była niesamowita – chce usłyszeć odpowiedź Samuela, człowieka, który w swoim życiu przewidział śmierć władcy i wszystkich jego synów. Tym razem Saul chce usłyszeć inne słowa Samuela, ale jego duch jest dokładnie taki sam, jak stare proroctwo – w bitwie z Phelistilianami król umrze.

Nieszczęśliwy Saul upada na ziemię, tracąc ostatnią nadzieję – w tym momencie Ge schwytał.

Kto rzeczywiście pojawił się Saulowi? Czy to był duch czy czarodziejka tylko szarlatanem? Czy można ogólnie przywołać ducha z tego świata? Kwestie te były przedmiotem wielu dyskusji.

Ge nie szuka odpowiedzi i nie ilustruje swojej prawdy – umiejętnie pokazuje biblijną historię w formie, w jakiej do nas dotarła.

Obraz jest tworzony w ciemnych odcieniach przy użyciu kontrastów kolorów – biała szata ducha i czerwony płaszcz Saula wyraźnie wyróżniają je na ciemnym tle jako kwintesencja całej fabuły. Wszystkie figury są przekazywane w kilku rzeźbach, co nie zmniejsza ekspresji postaci.

Uważny widz łatwo zauważy akademicki styl pisania, a także pogłębianie tradycji Karla Bryullova. Jednak ani ten surowy styl, ani naśladowanie wielkiego Bryullova w żaden sposób nie przeszkodziły młodemu utalentowanemu artyście w stworzeniu kolorowego, oryginalnego i bardzo ekspresyjnego płótna.