Ikona pokazuje męczeństwo 40 żołnierzy armii rzymskiej, którzy zostali skazani na śmierć za praktykowanie chrześcijaństwa w Sebastii około 320 roku. Była zima. Wojownicy rozbierali się i umieszczali w lodowatych wodach jeziora.
Aby złamać ich wolę, na brzegu stopiona kąpiel.
Przedstawiono 39 męczenników stojących w wodzie w przepaskach na biodra. Po lewej stronie znajduje się sauna z bali, w której znajduje się jeden z wojowników, którzy nie mogli znosić udręki. Obraz strażnika, który uwierzył w Chrystusa na widok wyczynu męczenników i osoby słabej woli, która go zastąpiła, jest pominięty.
Na niebie jest Chrystus błogosławiący i pięciu aniołów z koronami niebieskiej chwały. Jest mniej koron niż męczenników. Za koronami, które trzymają anioły, widoczne są krawędzie innych koron – stopniowo wyłaniają się z głębin.
Miał przekazać obraz niebiańskiej kary dla wiernych, który jest wykonywany na oczach widza.
W starożytnych ikonach podobna interpretacja ruchu, który trwa w czasie, jest niemożliwa, zawsze przedstawiają 40 koron, stojących nieruchomo na niebie nad męczennikami. Odchylenie od tradycji wiąże się ze zmianami w rozumieniu obrazu, który wystąpił w rosyjskiej sztuce religijnej w XVIII wieku. pod wpływem sztuki świeckiej. Mistrz biegle posługuje się tradycyjną techniką temperową, umiejętnie zacieniając złoto niebiańskich koron lakierami.
W pozach aniołów, na obrazie ich powiewających płaszczy, echa sztuki Piotra Wielkiego są namacalne. Twarze aniołów, różowe, z silnymi refleksami i refleksami w cieniach, przypominające ikonografię połowy XVIII wieku. Ale chęć malarza ikon do anatomicznej poprawności obrazu ciała skłania się do datowania ikony w drugiej połowie XVIII wieku.
Prawdopodobnie został wykonany w latach siedemdziesiątych i siedemdziesiątych XVIII wieku, kiedy wpływy Akademii Sztuki zaczęły wyraźnie wpływać na styl rosyjskiej sztuki kościelnej.
Malarz ikon mógł pracować w każdym mieście, które miało znaczące tradycje malowania ikon, a jednocześnie aktywnie komunikował się ze stolicami, Moskwą i Petersburgiem. Ikona jest modelem jakości rosyjskiej ikonografii okresu synodalnego, żywym przykładem adaptacji do sztuki kościelnej elementów artystycznego myślenia New Age. Reprezentuje wartość artystyczną, historyczną, kulturalną i muzealną .
(1 votes, average: 5,00 out of 5)