To zdjęcie zostało pokazane na tej samej wystawie, co “klepisko”. Jej Wenecjanow przedstawił w darze cesarzowi Aleksandrowi I. W tych latach, pod patronatem cesarskim, w Ermitażu powstała Galeria Dzieł Sztuki Szkoły Rosyjskiej. “Poranek właściciela ziemi” był jednym z pierwszych płócien, które znalazły się w tej kolekcji.
W “Notatkach domowych” P. Svinin odpowiedział na pojawienie się nowych obrazów Venetsianova: “W końcu czekaliśmy na artystę” – napisał – “który przemienił swój wspaniały talent w obraz jednego domowego, w przedstawienie przedmiotów wokół niego, blisko jego serca i i absolutnie miałam w tym czas… “. Było to w pewnym sensie obrazem, ale Svinin uderzył w tym samym momencie. Wenecjanow naprawdę przedstawiał tutaj “otaczające go przedmioty”, a raczej jego własny dom w Safonkowie.
“Właściciel ziemski” napisał od żony, celowo zasłaniając jej twarz, “rozmazać” podobieństwo i nie zniszczyć typowości sceny gatunku. To “pisanie na maszynie” sprawia, że krytycy sztuki porównują “Poranek właściciela ziemskiego” z wiejskimi obrazami “Eugeniusza Oniegina” Puszkina. Mówią o wspólnej prostocie dwóch współczesnych mistrzów, o “łapaniu” ducha epoki, o efekcie “otwartego okna”.
Zrównoważona technika stosowana przez artystę – budowanie perspektyw za pomocą desek podłogowych. Perspektywa Wenecjanowa to kompleksowa koncepcja; nie zapomniał o tym nawet wtedy, gdy pisał ludzkie głowy. “Wnętrze” jest jedną z najważniejszych cech wielu weneckich obrazów.
Poranek właściciela ziemi nie jest wyjątkiem – autor z miłością odtwarza mahoniowe meble, charakterystyczne dla lat 20. XIX wieku. Paleta Wenecjanowa czasami wydaje się monotonna, ale w tej pracy jego kolorowe malarstwo jest uderzające.
Konsekwentnie budując schemat kolorów w przeciwieństwie do czerwono-brązowych i zielonych odcieni, demonstruje swoje umiejętności kolorystyczne dla dobra prezentacji.