G. G. Nyssky jest moim ulubionym malarzem. Jego obrazy odzwierciedlają i przywracają nas do czasów sowieckich. Uwielbiał śpiewać miejski krajobraz. Jego uwagę zawsze przyciągały wysokie domy i duże mosty, wszystko, co stworzył i zaprojektował człowiek. W tym artysta dostrzegł moc i możliwości epoki, na którą poświęcona jest większość jego dzieł.
Obraz „Tęcza” napisany w 1950 r. Nie jest wyjątkiem.
Głównym bohaterem tej pracy jest zjawisko natury, tęczy. Po deszczu przedstawiana jest nad rzeką. To tęcza na tym płótnie, która bawi się kolorami, pędzi w niebo i nadaje jej znaczenie kolorom, rozrzucając je po całym krajobrazie.
Jak wiadomo, tęcza zdarza się po deszczu, a artysta przedstawił e w tej samej kolejności, ponieważ widzimy, że groźne chmury jeszcze nie zniknęły na niebie. Ale deszcz się skończył i niebo stopniowo zaczęło się rozjaśniać. A teraz w prawym rogu krajobrazu widzimy słońce przebijające się przez chmury.
Można sobie wyobrazić, że tęcza, która pędzi w górę, jest drogowskazem dla ludzi w dobrym nastroju.
Rozjaśnia szare codzienne życie, niezauważalna jasność soi. Kolejne zdjęcie przedstawia rzekę, ma ten sam ciemny kolor co chmury na niebie. Widzimy statek, który pomimo przeciwności biegnie przez fale, pozostawiając za sobą białe baranki wody. Zauważyłem małą cechę, maszt na łodzi przypomina krzyż.
Wydawało mi się, że w ten sposób artysta pobłogosławił statek na podróż.
Ogólnie rzecz biorąc, pomimo szalejącej złej pogody, na płótnie widać wiele dobrego. Światło słoneczne, jasna tęcza i maszt w formie krzyża. Najważniejsze jest wierzyć w piękne. A potem zobaczymy w ciemnych szarych kolorach, jasne momenty.
Nauczymy się ożywić nudne codzienne życie farbami, jak to miało miejsce w Nyssa.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)