Obraz niemieckiego artysty Hansa von Aachen „Uprowadzenie Prozerpiny”. Rozmiar obrazu to 45 x 63 cm, olej na płótnie.
W swoich obrazach o tematyce mitologicznej Hans von Aachen wolał przedstawiać rzymskich bogów i bogiń Italii niż starożytną Grekę, mimo że prawie wszystkie mity starożytnych Greków były romanizowane przez Rzymian. Bogini Prozerpina, w mitologii rzymskiej, jest kochanką podziemi, żoną Aidy, córki Ceres. Jej imię to nic innego jak łacińskie greckie imię Persefona.
Historia Prozerpiny koncentruje się na micie o jej porwaniu przez Hadesa. Poezja i sztuki wizualne zidentyfikowały dwa główne punkty opowieści: porwanie Prozerpiny podczas zbierania kwiatów i wędrówkę Ceres w poszukiwaniu córki. Gdy rasie ludzkiej groziła śmierć z głodu – gdy ziemia pozostawiona przez Ceres przestała być płodna, Jupiter postanowił przywrócić prawa matki i pogodził Ceres z Hadesem, który zgodził się pozwolić Proserpinie spotykać się corocznie z matką na okres od wiosny do jesieni.
Mit ten symbolizuje zmianę pór roku, zmianę kwitnienia i więdnięcie, przejście od życia do śmierci. Później Prozerpina zaczęła mieszać się z Hekate, boginią tajemniczego początku i nocnych lęków. Podwójny charakter Prozerpiny znalazł również odzwierciedlenie w kulcie: jej wiosenne wakacje były zabawne, jesienne święta były tajemnicze.
Podobnie w sztuce spotykamy Proserpinę jako podziemną boginię siedzącą na tronie obok Hadesu, a następnie jako boginię płodności i życia roślinnego wraz z Ceres. W pierwszym przypadku atrybutem Prozerpiny był granat, w drugim kłosy kukurydzy, maku, narcyza.
(No Ratings Yet)