Hercules i Antey – Hans Baldung

Hercules i Antey   Hans Baldung

Walka Herkulesa i Anthei tradycyjnie symbolizowała zwycięstwo męstwa nad śmiertelną pasją. Odsłaniając prawdziwą istotę bohatera, autor wpaja widzowi wątpliwości co do konieczności popełnionego czynu i powoduje litość dla zabitego Anteya. Odważny bohater, wzniesiony przez Renesans w ideale etycznym, Baldung pozbawia te cnoty, które usprawiedliwiałyby jego zachowanie i dowodziłby konieczności jego działań.

Duża twarz Herkulesa zwrócona w stronę widza, zniekształcona okrutnym grymasem, z wykrzywioną wargą i nagimi górnymi zębami robi wrażenie odpychające. Farby nagich ciał składające się z przeciążonych mięśni, usztywnionych na tle pęknięcia ściany, są zimne. Herkules w ostatnim wysiłku zrywa olbrzyma z ziemi, a Antey, podnosząc głowę w agonii śmierci, bezskutecznie próbuje się uwolnić.

Nigdy wcześniej, od starożytności, oblicze Herkulesa nie było przedmiotem tak bliskiej uwagi artystów. We wszystkich scenach, w których był przedstawiony, ważne były działania, które wykonywał i jego atrybuty. Twarz była neutralna, z reguły obdarzona tym samym warunkowym lub niewzruszonym wyrazem twarzy, co starożytne maski Herkulesa, które do nas dotarły.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)