Portret malarza – El Greco

Portret malarza   El Greco

El Greco był w stanie nasycić sztukę portretowania ogromnym bogactwem duchowym. Niektóre dzieła mistrza wychodzą poza jego styl portretowy, tracą stan izolacji psychicznej, wchodzą w kontakt z otoczeniem. Ten typ zawiera “Portret malarza” z sewilskiego Muzeum Sztuk Pięknych, który uważany jest za portret Jorge Manuela.

Możliwe, że zostanie tu przechwycony jakiś inny hiszpański mistrz. El Greco nie postawił sobie za cel, aby przekazać mu ten stan pogłębienia lub szczególnego znaczenia duchowego, które odróżnia jego inne prace portretowe.

Tworzy swego rodzaju ceremonialny świecki obraz młodego malarza z typowymi dla niego atrybutami zawodu – długi pędzel, który trzyma z wdzięcznymi palcami, bardzo małą i wąską paletę z farbami – czarny, biały, czerwony i ochra.

Wyraz atrakcyjnej twarzy charakteryzuje żywotność niezwykła dla portretów El Greco, gesty aktywności, pozowanie postaci otwarcie się pozuje. Charakter portretu odpowiada mistrzowskiemu rozwiązaniu obrazkowemu, zbudowanemu na spektakularnym połączeniu srebrnoszarego, czarno-białego.