Ludwik XIII, król Francji, syn Henryka IV i Marii Medycejskiej, urodził się w Fontainebleau 27 września 1601 roku. Po 14 maja 1610 roku Henry został zabity przez religijnego fanatyka, Louis wstąpił na tron, ale dopóki nie osiągnął pełnoletności, matka została mianowana regentem przywiązanym do niego.
Maria natychmiast porzuciła anty-habsburski kurs męża, co przejawiało się w szczególności w małżeństwie młodego Ludwika z Anną Austriacką, córką hiszpańskiego króla Filipa III, zorganizowaną przez nią w 1615 roku.
Młodość króla przeszła w atmosferze intrygi, a nawet zdrady. Niespójna polityka korony stworzyła możliwość powstania koalicji najwyższej szlachty, która sprzeciwiała się tworzeniu silnej władzy królewskiej.
W latach 1617-1621 największy wpływ na króla miał książę de Luigne Charles d'Albert, którego wejście na szczyt rozpoczęło się od zabójstwa Konchino Konchiniego, głównego ministra Marii Medici, zainspirowanego przez niego w 1617 roku. Usunięcie Konchiniego w pełni spełniło interesy samego króla, który widział, że inaczej nie byłby wolny od opieki matki. Pozbył się Conciniego, Louis zrobił de Liuin prawą ręką, a matka zesłała do Blois.
Przed śmiercią w 1621 r. De Ligne udało się stłumić kilka spisków, zainspirowanych przez Maryję.
Po potwierdzeniu edyktu ojca Nantes z 1598 r. W sprawie tolerancji religijnej, Ludwik równocześnie prowadził zdecydowaną walkę z separatystycznymi atakami hugenotów. Jednak na początku czaiły się niepowodzenia; tak więc w 1621 r. de Liuyin został pokonany podczas próby schwytania Montaubana, twierdzy i twierdzy hugenotów.
Kiedy zmarł de Luigne, Maria pojednała się ze swoim synem, otrzymała kardynal kapelusz dla swojego doradcy Richelieu, aw 1624 r. Przedstawiła go radzie królewskiej. Od tego czasu aż do śmierci w 1642 r. Kardynał Richelieu pozostał centralną postacią na scenie politycznej Francji, a tożsamość monarchy, który wykazywał poważne zainteresowanie jedynie sprawami wojskowymi, była w cieniu wielkiego ministra.
Jednak tradycyjny wizerunek Ludwika jako posłusznej marionetki w rękach Richelieu jest daleki od rzeczywistości. Richelieu podjął kroki tylko za zgodą króla, a gdy pojawiło się pytanie o środki przeciwko uczestnikom spisku, król wykazał bezkompromisową surowość, wyższą niż ta, której Richelieu od niego chciał.
W jednym ze spisków wziął udział król Gaston z Orleanu. Podczas panowania Ludwika korona francuska wzmocniła swoją władzę w ramach aktywnej polityki centralizacji, podczas gdy na arenie zagranicznej Francja skutecznie przeciwstawiała się Habsburgom. Król pozostawał bez spadkobierców przez bardzo długi czas, aż w 1638 roku, kiedy wydawało się, że wszystkie nadzieje zostały utracone, Anna nie urodziła syna, przyszłego króla Ludwika XIV, aw 1640 roku – innego, Filipa. Ludwik XIII zmarł w Saint-Germain-en-Laye 14 maja 1643 roku.
Obraz został namalowany przez Rubensa we Francji, podczas pracy nad cyklem “Życie Marii Medyceuszy”.