Tatiana Alekseevna Trubetskaya jest córką naczelnego prokuratora Synodu, księcia A. Kozłowskiego, siostry pisarza F. Kozłowskiego. Był bardzo dobrze zaznajomiony z najwybitniejszymi pisarzami drugiej połowy XVIII wieku – DI Fonvizin, M. M. Kheraskov, N. I. Novikov, V. I. Maykov. Podstawa figuratywnych cech bohaterki portretu oparta na stałych, statycznych właściwościach jej natury.
Dla artysty połowy XVIII wieku szczególnie atrakcyjne były ekspresyjne, dekoracyjne możliwości samego malowania. Kolorystyka pracy opiera się na kontrastowej kombinacji prostych, ale dźwięcznych i głębokich kolorów – lokalnej czerwieni i zieleni. W połączeniu z nimi obfitość dużych, jasnych dekoracji – kokard, ruches, rosans – tworzy obraz prostego, nieskomplikowanego, być może nieco ograniczonego w ich duchowych potrzebach kobiety.
Antropiczne portrety z końca lat pięćdziesiątych XVII w. Odzwierciedlały światopogląd epoki elżbietańskiej. Nosicieli, oczywiście, można nazwać najwyższą petersburską szlachtą, skoncentrowaną wokół cesarskiego dworu. Krąg ten charakteryzował się radosną i optymistyczną wizją życia, postrzeganą jako święto, jako triumf naturalnej zasady.
Ideał afirmacji życia pojawia się w niektórych pracach A. P. Antropowa – głównie poprzez obraz zaokrąglonych, pełnych zdrowia, rumianych twarzy.
Jednak artysta nie musiał zbyt wiele upiększać. Malarz dworski J. Pozier napisał: „Wszystkie kobiety w Rosji, niezależnie od ich rangi, począwszy od cesarzowej, a skończywszy na wieśniaczce, stają się czerwone, wierząc, że mają czerwone policzki”. Księżniczka Tatiana Alekseevna Trubetskaya jest córką Naczelnego Prokuratora Synodu Księcia A. S. Kozłowskiego, żony księcia N. I. Trubetskoya.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)