Portret Jana de Leeuw – Jan van Eyck

Portret Jana de Leeuw   Jan van Eyck

Wszystkie prace Jana van Eycka po 1436 r. Niosą echo patosu obiektywności, które w tak ostrej formie pojawiło się na obrazie „Madonna kanonika van der Palais”. Ale wewnętrzna wartość obrazu jest w nich połączona z pewną prozaiczną interpretacją. Twarze przedstawione przez artystę stają się bardziej specyficzne, bardziej charakterystyczne.

Portret Jana de Leeuw, pomimo bardzo małych rozmiarów, wydaje się monumentalny: w takim stopniu model podkreśla dokładność wyglądu i surową bezpośredniość świata wewnętrznego. Jan de Leeuw nie patrzy na świat, ale na nas. Obok niego Timothy i mężczyzna w turbanie wyglądają na odległych i niedostępnych dla żywego kontaktu.

Wzrost konkretności i rzeczywistości obrazu osoby w późniejszych dziełach Jana van Eycka przebiega niezwykle szybko i przejawia się na różne sposoby.

W niedokończonej „Świętej Barbrze” widać to w interpretacji drugiej i trzeciej płaszczyzny, gdzie budowa świątyni jest szczegółowo przedstawiona, a odległe wzgórza otrzymują jasne i uporządkowane rozwiązanie. W obrazie „Madonna u fontanny” widać to w chęci zneutralizowania aktywności perspektywy budowania tła i skupienia się na wizerunku osoby. Malownicza decyzja podkreśla nie tyle piękno wszechświata, co dekoracyjne bogactwo obrazu.

Kolor nabiera siły, bogactwa, bezprecedensowej siły brzmienia, ale za nim już nie czujemy tego pierwszego – wzruszającego i nieśmiałego – podziwu artysty Jana van Eycka.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)