Portret Baudouina de Lanoya – Jana van Eycka

Portret Baudouina de Lanoya   Jana van Eycka

Obraz “Portret Baudouina de Lanoya” został namalowany przez holenderskiego malarza Jana van Eycka około 1435 roku. Człowiek w portretach Jana van Eycka i nosiciel kontemplacyjnego początku, a zarazem przedmiot kontemplacji. On nie działa, nie wykazuje pewnych uczuć; Jest pokazywany widzowi jako część wszechświata.

Dlatego twarz jest transmitowana ze szczegółami martwej natury, a długi, stały wygląd jest niemal nienaturalny dla tej twarzy z animacją. Oczywiście ten rodzaj portretu nie mógł istnieć przez długi czas. Renesansowa zasada identyfikowania osobowości, która ożywiła poruszającą równowagę między człowiekiem a światem, między kontemplatorem a przedmiotem kontemplacji, w trakcie jego rozwoju musiała wzmocnić indywidualne, osobiste cechy obrazu i zakłócić taką równowagę.

W rzeczywistości podobny proces miał miejsce nie tylko w portrecie. Kompozycje ołtarzowe również wyraźnie wzmacniają cechy konkretnej rzeczywistości i stopniowe zakłócanie jedności obserwacji terenowych i ich światopoglądu. Ale w portrecie proces ten przebiegał szybciej i w bardziej oczywistych formach.