W portrecie swojej żony artysta, podążając za obiektywizmem w przekazywaniu wyglądu fizycznego, jednocześnie podkreślał wrodzone cechy duchowe: życzliwość i mądrość. Nastasya Jakowlewna Lewitskaja – żona artysty. Informacje o jej życiu pozostały bardzo małe. N. Ya.
Lewitskaja była jedenaście lat młodsza od swojego męża. Według książek metrycznych miała troje dzieci: synów Grzegorza i Aleksieja, którzy zmarli w dzieciństwie, i córkę Agafję. Przez długi czas portret był uważany za wizerunek Katarzyny II, a następnie portret nieznanego.
Możliwe było określenie osobowości modelu poprzez badanie miniaturowej, zróżnicowanej kopii przechowywanej w Galerii Obrazków w Czelabińsku, z tyłu której znajdował się napis “Nastasya Jakowlewna Lewicka”. Nie został jednak napisany przez samego artystę, ale przez kogoś innego, być może jego ucznia. Dzięki kopii w Czelabińsku można było poprawnie zidentyfikować tożsamość kobiety przedstawionej na innym portrecie przechowywanym w Muzeum Rosyjskim i napisanym przez Levitsky'ego w latach 80.
XVIII wieku.
Portret, przypisany w podobny sposób, ponad sto lat temu, należał do emerytowanego urzędnika petersburskiego, doradcy tytularnego PF Tempinsky'ego, i był uważany za wizerunek Katarzyny II. Kupując portret do Ermitażu, eksperci, w tym wybitni artyści I. N. Kramskoy i L. P. Bogolyubov, potwierdzili, że cesarzowa została przedstawiona. Później, kiedy portret został przeniesiony do Muzeum Rosyjskiego, definicja ta została jednak odrzucona, chociaż rysy twarzy naprawdę oddają ogólność obrazem Katarzyny II.
Obecność podobieństw sugeruje, że Nastasya Jakowlewna może służyć jako model dla artysty w wykonywaniu niestandardowych portretów cesarzowej. Należy to odnotować w tym samym czasie i na samym portrecie jego żony raid solennej, oddzielając go od portretów gatunku kameralnego “