Podbity Nabożeństwo żałobne – Wasilij Vereshchagin

Podbity Nabożeństwo żałobne   Wasilij Vereshchagin

1878-1879. Olej na płótnie. 179,7 x 300,4.

Galeria Tretiakowska, Moskwa, Rosja.

Vereshchagin wyruszył, aby pokazać społeczeństwu prawdziwy obraz wojny, aby pokazać jej prawdziwy wygląd. Ale, aby stworzyć prawdziwe obrazy na ten temat, jego zdaniem było to możliwe tylko wtedy, gdy artysta widzi wojnę w rzeczywistości, bez obawy, że ryzykuje życie, swoją krew. A kiedy wybuchła wojna rosyjsko-turecka w latach 1877-1878, Vereshchagin pospieszył do teatru operacji wojskowych.

Tutaj, sam będąc w wielkim niebezpieczeństwie, uczestnicząc w licznych potyczkach i bitwach, uderzył wszystkich energią, niestrudzeniem i odwagą. Pod silnym ogniem wroga pisał szkice, robił szkice na marszowym albumie.

W jednej z bitew został ranny, długo leżał w szpitalu i prawie umarł. Bliska znajomość wojny pozwoliła Vereshchaginowi stworzyć nowe zdjęcia o wojnie. W nowej serii prac przedstawił wojnę jako dramatyczne wydarzenie życia ludzi, a nie paradę.

W swoich obrazach przedstawiał prostych ludzi ubranych w żołnierskie płaszcze, pokazywał bezgraniczny heroizm i odwagę rosyjskiego żołnierza.

Seria płócien Vereshchagin poświęcona jest wydarzeniom związanym z atakiem na Pleven: “Attack”, “After the Attack”. Obrazy “Zwycięzcy”, “Pokonany. Requiem” poświęcone są bitwie pod Telish – tutaj prawie cały pułk komandosów został zniszczony z winy “najwyższych osób”.

Wojna w Vereshchagin pojawiła się w całej jego rzeczywistości. Charakterystyczne pod tym względem są obrazy “Shipka-Sheinovo”, “The Defeated. Requiem”, “After the Attack”.

“Nie ma ani sztandarów, hałaśliwych, hałaśliwych sztandarów, ani błyszczących bagnetów, ani genialnych eskadr pędzących z bateriami płonącymi ogniem, żadnych uroczystych procesji, trofeów, kluczy itp.”. ich działań, obce ręce pana Vereshchagina, zanim staniesz się nagą rzeczywistością.

W obrazach poświęconych wojnie rosyjsko-tureckiej umiejętności Vereshchagina wzrosły i rozwinęły się jeszcze bardziej. Zachowując dokładny rysunek, czytelną interpretację formy, dźwięczne kolory, artysta osiąga większą niż poprzednio tonalną jedność; jego malarstwo staje się szersze i wolne. Na obrazach nie zwraca się nadmiernej uwagi na wszystkie szczegóły i szczegóły, które zaobserwowano w wielu wczesnych obrazach.

Kompozycja jest prosta i naturalna, pozbawiona jakichkolwiek uwarunkowań i ekspresji.

W serii na Bałkanach artysta rzuca wyzwanie oficjalnej propagandzie panslawistycznej, przypominając śmiertelne błędne obliczenia dowodzenia i straszliwą cenę, jaką Rosjanie zapłacili za uwolnienie Bułgarów z jarzma osmańskiego. Szczególnie imponujący jest obraz “Pokonany. Requiem”, w którym całe pole zwłok żołnierzy posypane jedynie cienką warstwą ziemi rozłożone jest pod zachmurzonym niebem.