Praca “Miejsce do pływania” należy do twórczości amerykańskiego malarza – Thomasa Eakinsa. Płótno wywołało burzę emocji wśród krytyków, którzy odwołując się do szczególnej miłości autora do nagiego ciała, uważają obraz za “koronę stworzenia” Ykinsa. Zrozumienie składników “Kąpieliska”, historycy sztuki widzieli autobiografię w narracji fabularnej.
Spośród sześciu nagich mężczyzn, identyfikuje się sam Yokins, jeśli poruszamy się od prawej do lewej – jest pierwszym, który płynie w wodach sztucznego zbiornika, a potem jego czerwony pies Harry, to irlandzki seter, potem Jesse Goldie, J. Laurie Wallace, Benjamin Fox i wreszcie, Talcott Williams. Bez wątpienia przyciąga peleryna utkana ze skał i półek. Jest to sztucznie stworzony pileup, na którym znajduje się krzyk młyna.
W 1873 r. Budynek został zburzony wraz z fundamentem.
Mężczyźni są przedstawieni na wizerunkach Nu, nie ma ubrań, butów ani żadnych przedmiotów współczesnego mieszkańca tamtej epoki – prymitywnej ciszy i jedności człowieka z naturą. Krajobraz i wszystko, co zainwestowano w fabułę, zaproponował autor w formie piramidy, głównym akcentem jest wizerunek człowieka jako celu samego w sobie akademickiego malarstwa. Wyjątkowe jest to, że Eakini mieszkali na męskich obrazach, podczas gdy podstawa akademickiego pisma postaci ludzkiej składała się z kobiecych ciał, jako doskonałości natury.
Fakt, że artysta zdecydował się wykonywać ludzi w dynamice ruchu, jest rodzajem eksperymentu, oprócz tematyki związanej ze sportem i aktywnym wypoczynkiem.
Wynika to z Eakins do gier mobilnych i sportowców, jako standard prawidłowego dodania ludzkiej natury. Pomimo braku ubrań i różnych ustawień ciała, każda z postaci obejmuje męską zasadę – sprytne przyznanie się do szczerości i skromność. Wszystkie postacie są przedstawione w różnych pozach, nie podobne do siebie, jak gdyby artysta ćwiczył w przedstawianiu osoby i demonstruje swoje umiejętności.
Ktoś się opiera, inny siedzi, następny stoi, kolejne nurkuje.
Mężczyźni i młodzi mężczyźni mają przyczółek, dotyczy to tych, którzy wkrótce upadną i jakby zamarzli przed upadkiem lub skokiem. W centralnej części utworu uwaga widza wydaje się skupiona – dzieją się tutaj wszystkie najciekawsze rzeczy, a krawędzie płótna płynnie znikają w ledwie zamazanym krajobrazie. Szczególną uwagę zwraca się na światło, które wydaje się nienaturalnie jasne i wymyślone. Z pewnością w malowniczym spektaklu “na żywo” i kontrastie i półtonach.
Pozwoliło nam to podkreślić główne szczegóły, w szczególności przyjaciół i ich nagą skórę na ogólnym tle, a także nadać krajobrazowi największą naturę. Letnie ciepłe kolory nadają scenie kąpielowej szczególny charakter. Jest to suchy ląd z palących promieni, a jednocześnie chłodne kolory cienistych drzew, a nawet żółta trawa wysuszonych trawników na tle ponurych koron.
Bezpośrednie promienie odbijają się od lustra stawu, pozostawiając na nagich ludziach soczysty biały ślad. Nie można pominąć znaczenia pracy w pracy Eakinsa. Wielu krytyków sztuki przyznaje, że autor przyjął piękno męskiego ciała, graniczące z erotyzmem i seksualnością, na główny temat. Artysta stał się innowatorem w opowiadaniu o nagości męskiej, jako standard naturalnej natury i doskonałości odciążenia mięśni, prawidłowych proporcji i tworzyw sztucznych. “Miejsce kąpielowe” ma inną nazwę – “Stare miejsce kąpielowe”, być może drugie imię ujawnia w większym stopniu znaczenie stawu i wybrzeża w życiu starych przyjaciół.
A płótno od dawna uważane jest za klasykę sztuki amerykańskiej w świecie malarstwa.