Niezwykle interpretowany Baldung Green popularny w sztuce niemieckiej XVI wieku. historia Pyramusa i Thisby opowiedziana przez Owidiusza w Metamorphoses. W przeciwieństwie do swoich współczesnych, którzy przedstawiali, co do zasady, ostateczne – samobójstwo Thebisby, Baldung wybrał niezbyt kluczowy moment legendy, przedstawiając Teby po cichu stojąc nad martwym kochankiem.
W filmie „Piraci i Thisb” scena straciła kontakt z fabułą, straciła pewność, „uznanie”, nabrała uogólnionego znaczenia, zamieniając się w żałosne pożegnanie kochanków, tragiczne ostatnie spotkanie. Piramida leżąca na ziemi z sztyletem w piersi wydaje się spać, jest tak spokojny, że granica między życiem a śmiercią staje się nieuchwytna, jak w niektórych alegorycznych dziełach, w których Baldung portretuje śpiące dzieci, symbolizujące dualizm życia i śmierci. Wydarzenie odbywa się w nocy, tajemnicza ciemność i światło księżyca sprawiają, że znajome przedmioty są mgliste i dziwaczne.
Amurchik na fontannie zamienia się w duch nocy, podekscytowany doświadczaniem tego, co się dzieje.
Owidiusz opowiada, jak kochankowie, pomimo zakazu rodziców, postanowili potajemnie spotkać się jednej nocy poza murami miasta. Datę ustawiono na wysokiej morwie, stojącej na brzegu strumienia. Ten przyszedł pierwszy, ale kiedy czekała na ukochanego, „pojawia się z pyskiem w zakrwawionej pianie, męczącym byka, właśnie teraz, lwica”. Thisbeb ucieka, ale w tym czasie z ramion spada jej chusteczka, którą lwica, odkrywając, rozerwała na krwawą paszczę. Kiedy Piram przyszedł i zobaczył zakrwawiony koc, wyobraził sobie najgorsze.
Sam Korya za rzekomą śmierć ukochanej, wbił w siebie miecz. Jego krew rozpryskiwała na zawsze poplamione morwy. Wracając, Tenbe znalazł jej kochanka umierającego; chwyciła miecz i, kierując go prosto w serce, rzuciła się na niego.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)