Pałac Dożów i promenada Schiavoni – Antonio Canaletto

Pałac Dożów i promenada Schiavoni   Antonio Canaletto

Poetów z domu Wenecji porównano do “ptaków morskich, które zajmowały połówki na ziemi, w połowie na morzu”. Ta podwójna natura rodzinnego miasta Canaletto została wyrażona lepiej niż ktokolwiek inny. W swojej pracy uchwycił magię Wenecji, jakby utkany przez jakiegoś magika światła, wody i kamienia.

Światło płynące z obrazów Canaletta oślepiło współczesnych. “Jego obrazy są podobne do obrazów Karlevarisa”, napisał jeden z handlarzy z drugiej ręki do swojego patrona, “ale tylko na nich widać prawdziwe weneckie słońce”. Karlevaris próbował także malować lazurowe niebo Wenecji, ale nie otrzymał jednej kompozycji, która harmonijnie łączyłaby przejrzyste powietrze z samą architekturą. Przeciwnie, Canaletto osiągnął to, wydawało się, bez większych trudności.

Ta nieustanna gra światła jest zdumiewająca.

I znajduje się dosłownie wszędzie – jako ilustrację przytaczamy krajobraz Pałacu Dożów i Nabrzeża Quiavon. Canaletto był w stanie zręcznie przedstawić cień rzucany przez domy lub przechodniów. Pięknie przekazał również przejrzystość weneckich kanałów, czego jaskrawym dowodem jest obraz “Wielki Kanał: widok z Ca Foscar”, ca.

1735.