Capriccio z ruinami i bramami Portello w Padwie – Antonio Canaletto

Capriccio z ruinami i bramami Portello w Padwie   Antonio Canaletto

Wenecjanin Antonio Canaletto rozpoczął swoją karierę twórczą jako projektant teatru, podążając utartą ścieżką swojego ojca, także artysty teatralnego, Bernardo Canal. Wiadomo, że malarz użył „aparatu obskura” – urządzenia optycznego, które umożliwiło bardzo dokładne uchwycenie różnych panoramicznych widoków.

Jest jednak oczywiste, że oryginalna praktyka teatralna rozwinęła w nim subtelne poczucie aranżacji przestrzeni, niezwykłą umiejętność wykorzystania perspektywy. Dzieła Canaletta stworzyły sensację, a bogaci podróżnicy, którzy chcieli zachować pamięć o Serenissimie, aby uzyskać „eksportową wersję weneckiego mitu”, dzięki swoim niezliczonym rozkazom uczyniły go bogatym człowiekiem. Jednak sąsiednie miasta w regionie należącym do Republiki Weneckiej były również przedmiotem uwagi artysty.

Od 1746 do 1756 roku mistrz mieszkał i pracował w Anglii. Termin „capriccio” stał się popularny we Włoszech od końca XVI wieku. Kontrastując z już ustalonym naturalizmem karawagizmu, niektórzy artyści opowiadali się za wolnością fantazji.

Tak więc we wspomnianym gatunku możliwe stało się połączenie prawdziwego i wyimaginowanego motywu, fantazyjnych ruin, gry światła i cienia, a czasem fantastycznych obrazów. Kiedyś brama Portello służyła jako wejście do miasta Padwy.

Canaletto łączy starożytne i gotyckie ruiny, pokrywając stare budynki z wyrastającymi na nich krzewami. Więc złudnie wiąże naturalne motywy i sztuczne objętości budynków. W jego sztuce pojawia się ulubiony obraz: obraz majestatycznej przestrzeni niebieskiej z płynącymi chmurami, które odbijają się w płynących wodach.

Oba krajobrazy, uważane za Capriccio z antycznymi ruinami i budynkami z nim związanymi, były tak popularne, że często były kopiowane.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)