Ołtarz Matki Boskiej – Jan van Eyck

Ołtarz Matki Boskiej   Jan van Eyck

Ołtarz Matki Boskiej lub tzw. Tryptyk Drezdeński. Lewe drzwi ołtarza: Archanioł Michał z donatorem. Skrzydło prawego ołtarza: św. Katarzyna z Aleksandrii.

Wadą skrzydła, scena: Zwiastowanie.

Podczas gdy artysta Jan van Eyck próbował stworzyć uogólniony, syntetyczny obraz w poliptyku Gents, który łączyłby wiele pojedynczych zjawisk w jeden obraz wszechświata, decyzja opiera się na konkretnym fakcie i chociaż wciąż istnieje pragnienie przekazania piękna wszechświata wypukłe lustro jest pisane z zachwycającym entuzjazmem – przedmioty, nosiciele tego piękna, już tracą swoją dominującą rolę. W kompozycjach ołtarzowych, jak już wspomniano, proces ten również miał miejsce.

Przybył nieco później niż na portrecie – w tryptyku drezdeńskim „Ołtarz Marii Panny”, najwyraźniej prawie jednoczesny portret pary Arnolfiniego, najważniejsze jest bolesne pragnienie artysty Jana van Eycka, aby nie łamać żywego związku swoich bohaterów ze światem. Święta Katarzyna w jasnoniebieskiej szacie, trzymająca w dłoni świecący miecz z przezroczystą szafirową rączką, przechyla głowę nad modlitewnikiem, a jej pochylenie głowy odbija się echem od liści palmowych, rozbieżnych linii łuków, a za nią w otwartym oknie znajdują się odległe budynki i błękitne góry. I w ruchach młodego świętego, w błękicie jej stroju iw blasku wszystkiego, co ją otacza, lub tego, co trzyma w dłoniach, iw tych tak spokojnie widzianych za oknem odległości, żyje pokojem, światłem i ciszą.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)