Płótno „Na ziemi uprawnej. Wiosna” – jeden z najsłynniejszych obrazów Wenecjanowa – zostało napisane wkrótce po „Stodole”. Jej imię zmieniało się z czasem: „Kobieta broniąca pola”, a następnie – „Chłopka w polu, prowadząca konie”, a następnie „Kobieta wiejska z końmi”.
Obecna nazwa obrazu utknęła po stworzeniu kilku kolejnych obrazów z serii „Pory roku”, które zawierały obraz „Na ziemi uprawnej. Wiosna”.
Dla wizerunku wiejskiej rzeczywistości obraz wygląda dziwnie. Kobieta jest nieco wysoka w porównaniu z końmi, o których wydaje się żartobliwie prowadzić, nierealnym lataniem, nieoczekiwaną gracją postaci. W tle wczesnej wiosny dziecko siedzące na skraju pola w jednej cienkiej koszuli i wieńcach kwiatów niezwykłych w tym czasie z bławatka, rozrzuconych wokół niego, ostro kontrastuje.
Ale jak dobrze owe „dziwactwa” łączą się z niesamowitym krajobrazem – pierwszym krajobrazem rosyjskiego malarstwa, który przedstawia dokładnie rosyjski – (natura! Wenecjanie byli pierwszym rosyjskim malarzem, który był w stanie dostrzec harmonię rodzimych pól. Rzadkie chmury rozciągają się na horyzoncie nad niskim niebem, ledwie zauważalną krągłością horyzont wystaje, subtelne sylwetki drzew świecą przezroczysto.
Kobieta z końmi w tej dziedzinie nie jest sama. W lewej części obrazu inna para koni kieruje się w głąb przestrzeni, prowadzona przez wieśniaczkę. Na horyzoncie, na lewo od pnia, trzecia taka grupa znika. Kobiety i konie poruszają się w kręgu, który utworzyły, na brązowej ziemi, pod niskim niebem.
Pozostaje tylko jeszcze jedno spojrzenie na to zdjęcie, aby zrozumieć: wielka tajemnica cyklu światowego jest realizowana na polu – i to artysta ją chwyta.
Oprócz typów wsi i scen życia narodowego, Wenecjanow malował portrety i obrazy religijnych treści. Najbardziej znane to „Komunia umierających” i „Zgadywanie na kartach”. W 1830 roku W Petersburgu zorganizowano wystawę 32 obrazów artystów szkoły Venetsianov.