Obraz hiszpańskiego malarza El Greco „Męczeństwo św. Mauritiusa”. Rozmiar obrazu to 448 x 301 cm, olej na płótnie. Ostro i konsekwentnie, wizjonerski charakter sztuki El Greco znajduje odzwierciedlenie w obrazie zamówionym przez króla Filipa II dla katedry Escorial, Męczeństwo świętego Mauritiusa.
W bardzo złożonej kompozycji nasyconej mnóstwem postaci, jak w dziełach sztuki średniowiecznej, istnieją epizody z życia świętego w różnych czasach.
Na pierwszym planie obrazy artysty umieściły postać dowódcy armii tebańskiej Mauritiusa i jego towarzyszy broni, gotowych do męczeństwa za lojalność wobec chrześcijaństwa. Są one przedstawione w zbroi rzymskich żołnierzy; modelowanie plastyczne ich postaci inspirowane technikami malarstwa klasycznego. Jednak te obrazy, w których zrozumienie ludzkiej osobowości typowej dla El Greco, jest nieskończenie dalekie od heroicznych obrazów renesansu.
Ich ciała są pozbawione prawdziwej wagi, ich twarze i gesty odzwierciedlają emocjonalne podniecenie, pokorę i mistyczną ekstazę, a ich bose stopy cicho chodzą po ziemi. Obraz egzekucji Mauritiusa, wniebowstąpienie jego duszy do nieba, usunięte przez artystę na odległość, jak to się dzieje w sferze nieskończonej przestrzeni.
W obrazie Męczeństwo świętego Mauritiusa niezwykły kolor artysty, przepojony niespokojną walką o przeciwstawne kolory, teraz jaskrawo migający, a następnie zanikający w mgnieniu nierzeczywistego światła, jest jednym z głównych środków mistycznej transformacji rzeczywistości. W przeciwieństwie do tradycyjnych dzieł sztuki kościelnej, malarstwo Greco nie zostało docenione przez Filipa II ani włoskich malarzy z dworu włoskiego. Jej miejsce w katedrze Escorial nadano płótnie przeciętnego włoskiego malarza.
Rozczarowany porażką na dworze, El Greco opuścił Madryt i osiadł w Toledo. Dawne Toledo, niegdyś „serce Hiszpanii”, w XVI wieku stało się przystanią dla starej feudalnej arystokracji. Po utracie znaczenia stolicy państwa Toledo pozostało centrum inkwizycji i myśli teologicznej.
Toledańska inteligencja lubiła ideały kultury średniowiecznej i nauk mistycznych. Jej życie duchowe, w którym muzyka, poezja i sztuka zajmowały znaczące miejsce, wyróżniało się wielkim wyrafinowaniem. To środowisko było najbardziej korzystne dla rozwoju talentu El Greco.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)