Ewangelia Jana mówi, jak Chrystus zamienił wodę w wino podczas uczty weselnej w Kanie. Fresk Giotta przedstawia dość rozwiniętą wersję ikonografii tego wątku. Jej wielowymiarowa kompozycja łączy kilka epizodów fabularnych.
Kolejność ich percepcji wizualnej jako całości zbiega się z rozwojem wydarzenia ewangelicznego, kierując naszą uwagę z postaci Chrystusa siedzącej po lewej stronie na administratora uczty po przeciwnej stronie. Ale jednocześnie same wydarzenia odbywają się jak w przyspieszonym tempie: Chrystus błogosławi wodę, która wciąż jest wlewana do dzbanów, a steward już smakuje wino. Dzięki takiemu „zagęszczeniu” materiału narracyjnego artyście udaje się uzyskać wrażenie pełnej semantycznej przejrzystości obrazu przedstawionego w połączeniu z demonstracją jego wewnętrznego, sakralnego znaczenia.
Jak zawsze u Giotta, na zdjęciu wzniosłość jest ściśle związana z codziennością. Obfitość ciekawych szczegółów fabularnych informuje tę scenę o niemal gatunkowym charakterze: przyglądamy się szczegółom wnętrza, obrazom ucztowania i służenia, ich twarzom i kostiumom z zainteresowaniem. Zwróć uwagę na kolejność umieszczania postaci przy stole bankietowym.
Zgodnie z ustaloną tradycją Chrystus znajduje się po lewej stronie, na skraju stołu. Obok niego siedzi pan młody i apostoł Piotr. Ale starając się uniknąć niekonsekwencji zespołu kompozycyjnego, Giotto tworzy swoistą przeciwwagę dla swoich postaci – po prawej stronie fresku pokazuje scenę próbkowania wina.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)