Pierwsza dokumentalna informacja o tym zdjęciu pochodzi z 1778 roku. Nie jest podpisany, ale większość ekspertów zgadza się, że Jan van Eyck był bez wątpienia jego autorem. Praca przedstawia widza burgundzkiemu kanclerzowi Nicholasowi Rolenowi, który z modlitwą ukłonił się przed Madonną i Dzieciątkiem.
W 1408 r. Rolin rozpoczął służbę u Jana Nieustraszonego, księcia Burgundii, aw 1422 r. Syn Johna Filipa Dobrego, który odziedziczył jego ojca, wyprodukował Rolena kanclerzom.
Ten post był utrzymywany przez Rolena przez 40 lat, w tym czasie stał się niezwykle bogaty. Zainwestował dużo pieniędzy w budowę. Wspierał Rolina i malarzy – w swoim rodzinnym mieście Oton był znanym mecenasem sztuki. Teraz to miasto znajduje się we Francji, a w tamtych czasach było częścią Księstwa Burgundii.
Obraz ten został najprawdopodobniej zamówiony przez kanclerza w 1431 r. Dla grobowca rodziny otońskiej Rolena. Według innej wersji przekazał ją miejscowej katedrze.
Van Eyck używał wizerunków prawdziwych ludzi w swoich pracach, pokazując światu pierwsze przykłady sztuki portretowej. Bardziej poprawne byłoby nazwanie tego obrazu portretem wszechpotężnego kanclerza burgundzkiego dworu Nicholasa Rolena, chociaż Madonna z Dzieciątkiem jest także obecna na obrazie. Kanclerz Rolin zwrócił się do Madonny, a obie postacie są prawie na tym samym poziomie i prawie tej samej wielkości. Gesture of the Baby jest skierowany do Rolena.
Są one przedstawiane jako znajomi sobie partnerzy i dlatego uwaga między nimi jest równomiernie rozłożona. Była to manifestacja nowego podejścia artysty do człowieka, nowego zrozumienia jego miejsca na świecie.
Chociaż powściągliwa postawa i złożone w modlitwie dłonie nadają Rolenowi pewną sztywność, nie przeszkadza to artyście w osiągnięciu uderzającej prawdy o życiu i integralności obrazu. Za Madonną i Kanclerzem, za rzeźbionymi filarami jaspisu i agatu, widać krajobraz. Rzeka wije się do horyzontu. Łodzie i barki pływają po wodzie, myjąc wyspy i zalesione wybrzeże.
Błękitne góry zamykają horyzont. Nad brzegiem rzeki jest duże miasto. W wąskich uliczkach biegają ludzie w kolorowych ubraniach. Każdy szczegół krajobrazu jest wyjątkowy, wszystko mówi o entuzjastycznym stosunku artysty do świata.
Obraz jest tak prawdziwy, że widz czuje się, jakby był w tym mieście.