Artysta Michaił Larionow był bystrym, optymistycznym i niezwykłym człowiekiem. Postrzegał rzeczywistość pod swoim szczególnym spojrzeniem i złożoną perspektywą. Przejawiało się to zarówno w życiu, jak iw jego twórczych fantazjach.
Na początku ubiegłego wieku był bardzo zafascynowany teorią Luchizmu, z którą wkrótce zabłysnął broszura naukowa. Jest to sposób na obrazowanie obiektów za pomocą bezpośrednich jasnych promieni. Na swoim skrzyżowaniu są w stanie tworzyć pewne formy w percepcji widza.
Zainspirowany tym pomysłem malarz stworzył całą wystawę swoich prac, napisaną w podobnym ekstrawaganckim stylu. Najbardziej udany z nich można nazwać obrazem „Kogut i kurczak”, napisany w 1912 roku. Przeciwstawia się zwykłym prawom malarstwa i obiektywności, ale opiera się raczej na subtelnej grze kolorów i linii, umiejętnie obliczanej ręką mistrza.
Na tym płótnie dominują jasne odcienie czerwieni i żółtych kolorów. Z ich pomocą i narysowanych postaci koguta i kurczaka. Większość płótna zajmuje kogut.
Jego skrzydła są szeroko stopione, dzięki czemu obraz jest ekspresyjny i dynamiczny. Opierzony ogon, niczym ognisty pióropusz lecący za kometą, rozwija się za nim.
Kury można zobaczyć w promieniach znajdujących się na dole zdjęcia. Tylko jej dziób i szyja są wyraźnie widoczne, każdy widz może sobie wyobrazić swoją pozycję ciała na swój sposób. Tłem dla nich są paski chłodnych niebieskich i liliowych odcieni.
Być może symbolizują niebo o zachodzie słońca.
Okres twórczego rozwoju Michaiła Larionowa zakończył się właśnie dzięki promiennym kompozycjom. W nich znalazł swoją filozofię i był w stanie ucieleśnić najbardziej śmiałe i awangardowe projekty. Można go nazwać pionierem i innowatorem wśród rosyjskich artystów tamtych czasów.
Dzięki swojemu unikalnemu sposobowi egzekucji malarz znalazł swoich zwolenników nie tylko w Rosji, ale także za granicą.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)